Sokak Hayvanlarını Düşünmeden Yemek Yememeli Şiiri

Sokak Hayvanlarını Düşünmeden Yemek Yememeli Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Sokak Hayvanlarını Düşünmeden Yemek Yememeli

Belki yalnız kalmışız belki de acizlik,
Belki vicdan gereği belki de bu gariplik

Rüyalarımda bile sofrada bulunmayız,
Bir yerde yemek varsa bunu uzağındayız

Bir yere dahi gitsem şahsımız aç kalkmakta,
Bu yüzden de içimde açlık hissi yatmakta

Çok kez dostlar toplanmış şahsım kıyıda kalmış,
Ya işleri görmüş ya uzağından bakınmış

Bu yüzden çekilmişiz kendi kabuğumuza,
Sokak hayvanlarıyla kendi varlığımıza

Otuz kadar kediyle fedakâr yaşamalı,
Biz özgür olmamışız onlar özgür olmalı

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK