Tek Dostuma Şiiri

Tek Dostuma Şiiri | Ozan Divane

Tek Dostuma

Yapma gözüm etme gözüm
Yıllar yılı dost bilirken seni
Sen de boğazlayıp durma bizi
Unuttun mu? yıllar yılı seninle ağladık biz
Seninle efkarlandık seninle umutlandık
Ve gelmeyen o Leyla nın yoluna seninle bakakaldık
Gece yarıları çay sen ve ben
Az mı bu şehrin serserileri olduk
Az mı güneş batırdık ufukta
ve az mı güneşin doğuşunu seyrettik şafakta
kimsecikler yokken ortalıklarda
oysa şimdi yıkılan hayallerimin
bağrıma saplanması gibi her sabah ve her akşam
gırtlağımı deler ciğerimi söker gibi
niye gaddarlaştın güzelim gece yarısında
sen olmadan nasıl geçer bu kahrolası geceler
ve nasıl tükenir akşam olmayan gündüzler
yapma gözüm etme gözüm
uyma sen şu feleğin kırık dökük çarkına
sen de takılıp kalma çarkıfeleğin iflasına
gel huzur verde bitireyim seni
şöyle divane divane bir gece yarısında
eski günlerde ki gibi Leyla yı bekleyip
Mercedes hayalleri kuralım
Seni bana çok gören o çok bilmiş,o tasasız
O sevdasız o bahtiyar o Leyla dan bihaber
Yeşilay cıları çatlatalım
Onlar ne anlarlar ki;
Yirmibir derim sorsalar takvim yaşımı
Gönül yaşımı sorarsan çoktan geçti yolun yarısını
Diyen bir divane nin halinden
Onlar ne bilirler gelmeyen sevgiliye
bitmeyen umut ile serzeniş etmekten
ve onlar ne anlarlar
adam olamamaış fikri oturmamış
bir güngörmemişin halinden
gel hadi tıpkı eski günlerde ki gibi
senin dumanınla efkarlanayım
çektiğim her yudumda yaşamadığım gençliğimi
yitirdiğim ümitlerimi yıkılan hayallerimi
gelmeyen sevdiğimi yazamadığım şiirlerimi gün be gün eriyen kanlar beleyen
gün görmemiş gözlerimi sevdamı kavgamı inancımı
varlığımı yokluğumu ve daha sayamadığım
binlerce hüsranımı içime çekeyim
belki çok yakında belki biraz sonra
ama muhakkak eninde sonunda sonumu seninle getireyim
divane

Ozan Divane

Ozan Divane