Utku Bana Abla Dedi Şiiri

Utku Bana Abla Dedi Şiiri | Fevzi GÜNENÇ

Utku Bana Abla Dedi

Utku küçücük bir çocuk
yaşı ya bir, ya bir buçuk
daha tek söz edemiyor
ama ne güzel gülüyor!

Doğa üç yaş büyük ondan
ana okulunda yeni
dizinden hiç indirmiyor
küçük erkek kardeşini.

Mamalarını yedirir
paylaşır oyuncağını
masal söyleyip uyutur
öper iki yanağını.

Nasıl karşıladı beni
o akşam eve dönünce
sanırsınız uçuyordu
kapılmıştı bin sevince!

Gül bahçesi sanırdınız
görseydiniz ah yüzünü
fısıldadı babacığa
verir gibi bir gizini...

"Şu minik Utku'muz var ya
ne yaptı haydi bil baba
inanmazsın belki ama
bugün "abla" dedi bana! "


Konuşunca ayrı güzel
okuyunca ayrı güzel
bu onların özelliği
ayrı her yaş güzelliği.

Tomurcuklanırsa nasıl
Sulandığı zaman çiçek
çocuklar da sevildikçe
daha çabuk büyüyecek

Altın topu vardır mutlak
her ocağın her bir evin
sevilmeye muhtaçtırlar
sevin onları, çoook sevin!

Fevzi GÜNENÇ

Fevzi GÜNENÇ