Muâmelât:Muâmeleler, insanın iş ve pratiğe yönelik amelleri, insani ilişkiler.
Muamele Etmek:1. Davranmak, davranış.
2. İşlem yapmak.
Muazzam:1. Çok büyük, çok iri, koskoca, koskocaman.
2. Alışılmışın sınırlarını aşan.
Mûcize:1. Peygamberlerin kendilerine inanmayan insanlara peygamberliklerini ispat etmek amacıyla Allah'ın i
Mufassal:Ayrıntılı.
Muhacir:Göçmen. Hz. Muhammed’e (s.a.v.) uyarak Mekke’den Medine’ye göç eden. İslam dinini Kur’an-ı Kerim’in
Muhaddis:Haber veren, söz nakleden, rivayet eden, ravi, hadis nakleden. Hadislerin sahih olanlarını sahih olm
Muhafaza:Koruma, saklama, korunum.
Muhafaza Etmek:Korumak, bir şeyi saklamak.
Muhalif:Bir tutuma, bir görüşe, bir davranışa karşı olan, aykırı olan kimse.
Muhatap:Kendisine söz söylenilen kimse, kendisiyle konuşulan kimse.
Muhkem:1. Sağlamlaştırılmış, kuvvetli.
2. Sağlam, anlamı açık, yoruma gerek olmayan, okunduğunda manası
Muhteris:Hırslı kimse.
Mukabele:1. Toplu yerlerde yüksek sesle hatim okunurken Kur’an-ı Kerim okumasını bilenlerin gözleriyle Kur’an
Mukaddime:Ön söz, başlangıç.
Munfasıl:Ayrık olan, bitişmemiş, aralıklı olan. Tecvid ilminde med harfi ile hemze ayrı kelimelerde bulununca
Musannef:Hz. Peygamber, sahabe ve tabiinden rivayet edilen ve hüküm bildiren hadislerin toplandığı eserler.
Mushaf:Kur’an-ı Kerim’in adlarından biri. Hz. Peygamber’e gelmiş olan vahiylerin tümünün iki kapak arasına
Musibet:Ansızın gelen felaket, sıkıntı veren şey.
Mutasavvıf:Tasavvuf inançlarını benimseyerek kendini Allah'a adamış kimse, sofi.
Muteber:Saygın, itibarı olan, hatırı sayılır, sözü geçer.
Mutlak:Kendi başına var olan, hiçbir şeye bağlı olmayan, bağımsız. Kesinlikle.
Mutmain:İnanmış, gönlü kanmış, emin olan.
Muttaki:Allah korkusuyla günahlardan korunan, takva üzere yaşayan insan.
Muttaki (Müttaki):1. Korunan, sakınan, çekinen, takvalı, dinî konularda bilinçli kimse.
2. Şirkten sakınan, hayatın
Muttasıl:Bitişik, ayrı olmayan. Med harfi ile hemze aynı kelimede bir arada bulununca medd-i muttasıl olur.
Muvaffak:Başarılı olma.
Mü'min:İman etmiş, İslam Dinine inanmış. Allah'ın varlığına ve birliğine iman eden kimse.
Mübarek:1. Kutlu, kutsal.
2. Uğurlu.
3. Çok saygı duyulan.
4. Verimli, bereketli.
Mübelliğ:Tebliğ eden.
Kur’an-ı Kerim Terimleri Sözlüğünde Kayıtlı Terim: 744