Ağıt Terimi Hakkında Bilgiler
1. Bir ölünün, gençliğini, güzelliğini, iyiliklerini, değerlerini; arkada bıraktıklarının acılarını ya da büyük yıkımlarının acıklı etkilerini dile getiren halk şiiri türü.
2. Bir ölünün ardından onu yüceltmek amacıyla söylenen halk şiiri. Divan Edebiyatı'nda mersiyenin karşılığıdır.
3. Ölen bir kimsenin gençliğini, güzelliğini, iyiliklerini, değerlerini, arkada bıraktıklarının acılarını, büyük felaketlerinin acılı etkilerini dile getiren söz veya okunan ezgi.
Mersiye. Lamento (İt.)
Benzer Edebiyat Terimleri:
Epifonem: Bir sözlü ya da yazılı eserde anlatılanların hikmetli bir sözle son bulması.
Tuyuğ: Divan şiirine Türklerin kattığı, maniye benzer dört dizelik nazım biçimi.
Aks-i Müfred: Bir sözcükteki harflerin sondan başa doğru alınması halinde yine anlamlı bir sözcüğün meydana gelmesidir. Örneğin ayak-kaya gibi.
Âşık: Bir kimseye ya da bir şeye karşı aşırı sevgi ve bağlılık duyan, vurgun, tutkun kimse, halk ozanı, saz şairi.
Aklektizm: Felsefede uyuşabilir tezleri toplayıp uyuşmayanları bir yana bırakma eğilimi, edebiyatta ise birbirine aykırı çeşitleri bağdaştıran geniş sınırlı zevk
Bezm: Sohbet, muhabbet, içki meclisi. Daha çok divan edebiyatında kullanılan mecazi bir kavramdır. Tamlamalar halindedir. Örneğin bezm-i nûşânûş durmadan iç