Ayak Terimi Hakkında Bilgiler
Paye, taş ya da tuğladan örülmüş taşıyıcı mimari öğe.
Halk şiirinde kafiye yerine kullanılan terim.
Yazmalarda sayfa sırasını belirtmek amacıyla, bir sonraki sayfanın ilk harf veya kelimesi, bir önceki sayfanın alt köşesine yazılmıştır. Bu yazıya ayak adı verilir. Çoban, murakıb, müş'ir, müşîr, müşîre veya payende de denilir. Ayrıca reddade (geri döndüren), müşahide (gözcü), ta'kibe (izleyen) ve garip kelimelerinin de bu anlamda kullanıldığı olmuştur.
Derilerin büyüklüğünü belirten 10 desimetre karelik ölçü birimi.
Teleskopların üzerine bindiği dikine yerleştirilmiş sütun.
1. Paye, taş ya da tuğladan örülmüş taşıyıcı mimari öğe.
2. Kemer ve kubbe ağırlığının üzerine bindirildiği sütun ya da köşeli dayanaklar. Taş, ağaç veya tuğladan yapılmış taşıyıcı ayak.
Baal.
Benzer Arkeoloji Terimleri:
Fonetik Benzeşme: Kullanımda ya da kökeninde birbirine benzeyen seslere verilen ad.
Sır: Keramikler üzerinde koruyucu, cam benzeri tabaka.
Agonothetes: Eski Yunanistan'da yarışmaların düzenlenmesinden sorumlu yöneticilere verilen ad.
Dor Düzeni: 1- Antik mimarlıkta kullanılan düzenlerin kurallara en bağlı olanı. Ahşap tekniğine özgü detayların taşa geçirilmesiyle ortaya çıkmıştır.
2- Yunani
Naos (Cella): Bir tapınakta kült heykelinin korunduğu en kutsal mekâna verilen ad.
Excubitor: Roma İmparatorluğu'nda saray muhafızlarına verilen ad.