Ayak Terimi Hakkında Bilgiler
Derilerin büyüklüğünü belirten 10 desimetre karelik ölçü birimi.
Halk şiirinde kafiye yerine kullanılan terim.
Paye, taş ya da tuğladan örülmüş taşıyıcı mimari öğe.
Yazmalarda sayfa sırasını belirtmek amacıyla, bir sonraki sayfanın ilk harf veya kelimesi, bir önceki sayfanın alt köşesine yazılmıştır. Bu yazıya ayak adı verilir. Çoban, murakıb, müş'ir, müşîr, müşîre veya payende de denilir. Ayrıca reddade (geri döndüren), müşahide (gözcü), ta'kibe (izleyen) ve garip kelimelerinin de bu anlamda kullanıldığı olmuştur.
Teleskopların üzerine bindiği dikine yerleştirilmiş sütun.
1. Paye, taş ya da tuğladan örülmüş taşıyıcı mimari öğe.
2. Kemer ve kubbe ağırlığının üzerine bindirildiği sütun ya da köşeli dayanaklar. Taş, ağaç veya tuğladan yapılmış taşıyıcı ayak.
Baal.
Benzer Dericilik Terimleri:
Tanen: (Deri tabaklamada, hekimlikte kullanılan, tadı buruk bir madde) Derinin tabaklanması için kullanılan maddedir.
İspire: Derinin yüzülmesi sırasında sivri ve keskin aletlerin kullanılmasıyla oluşan ciltteki kesiklere verilen addır.
Kropon: (Kırpmak, kesmek) Deride asıl kullanılan bölgedir. Deride kuyruktan ilk boyun çizgisine kadar boyuna, etekler hariç enine olan kısım; sırt ve sağrıyı
Vidalı: Ayakkabı için hazırlanan sığır derisi.
Taraf: Derilerin belli işlentilerden sonra asılıp kurtulduğu yer.
Potluk: İşlenmiş derinin kafa, bacak ve kuyruk kısımlarındaki kırışmış, boşluk oluşmuş kısımları için söylenir.