Bağlama Terimi Hakkında Bilgiler
Türkü nazım biçiminde nakarat.
Bir gemi veya deniz aracının şamandıra, iskele, rıhtım gibi yerlere yatmak maksadıyla halat verilmesi.
Bağlama düzeni alt ( La ) Orta ( Re ) Üst ( Mi ) ayrıca 19 ayrı düzende de çalınır.
Bir kelimenin sonses ünsüzü ile ondan sonra gelen kelimenin önses ünlüsünü veya ünlü ile başlayan ilk hecesini birleştirerek tek bir hece halinde söyleme veya okuma.
Benzer Edebiyat Terimleri:
Münşî: Sanatlı düzyazı yazan kişiler. Münşilerin yazılarını toplayan dergiler münşeattır.
Panteizm: Evrenle Tanrı'nın tek bir şey olduğunu, evrenin tanrıdan tanrının evrenden ayrı bir yönü, ayrı bir varlığı bulunmadığını ileri süren düşünüş biçimi.
Uyak: Sözcük ve eklerin son heceleri ya da en az iki dizenin sonunda yinelenen ses benzerliği.
Tuyuğ: Divan şiirine Türklerin kattığı, maniye benzer dört dizelik nazım biçimi.
Aks-i Müfred: Bir sözcükteki harflerin sondan başa doğru alınması halinde yine anlamlı bir sözcüğün meydana gelmesidir. Örneğin ayak-kaya gibi.
Vezn-İ Âhar: Halk şiiri nazım şekli. Aruzun müstef'ilâtün müstef'ilâtün müstef'ilâtün müstef'ilâtün kalıbıyla murabba şeklinde yazılır. Her mısra bir müstef'ilâtün