Çini Terimi Hakkında Bilgiler
Bir yüzü sırlı, renkli ve çoğunlukla çiçek resimleriyle süslü, yapı işlerinde duvarara, yere döşenen pişmiş balçık levha.
Bir çeşit beyaz topraktan yapılan ve fırında pişirilen üzeri sırlı seramik işlerine verilen ad.
Duvarları kaplayıp süslemek için kullanılan, bir yüzü sırlı ve genellikle çiçek resimleriyle bezeli, pişmiş, balçık levha, fayans.
1. Kimi zaman kaplar için kullanılsa da genellikle seramik hamurundan, benzer tekniklerle yapılan bir yüzü parlak, sırlı ve bezemeli yüzey kaplama malzemesini tanımlar. Çini hamuru, seramik hamuru gibi kireçli, feldispatik akçini ve şamotlu akçini olarak üç türü vardır.
2. Killerin, suyla karıştırıldıklarında, plastik özellikleri olan, kolayca biçimlendirilebilen bir hamura dönüşme, pişirildikten sonra da sert, sağlam, değişmez bir yapı kazanma özelliklerine dayalı her türlü mimari eşya ve eşya üretme sanatı.
3. Seramik.
4. Çin'den gelen.
5. Duvarları kaplayıp süslemek için kullanılan, bir yüzü sırlı ve genellikle çiçek resimleriyle bezeli, pişmiş, balçık levha, fayans.
Duvarları kaplayıp süslemek için kullanılan ve genellikle çiçek resimleriyle bezeli, pişmiş, balçık levha, fayans.
Benzer Tarih Terimleri:
Genç Osmanlılar: Bkz. Jön Türkler
Paye: Derece, rütbe karşılığında kullanılan deyim.
Ana Kara: Yer yüzünde beş büyük kara parçasından her biri.
Çift Vergisi: En az bir çiftlik genişliğinde toprak işleyen Müslüman reayadan yılda bir kez alınan ve bölgelere göre 10 akçeden 50 akçeye kadar değişiklik gösteren
Beylik: Merkeze tam bağlı olmayarak bir beyin yönetimi altındaki ülke, emirlik, emaret, mirlik.(Eskiden Anadolu, beyliklerle yönetiliyordu: Karaman Beyliği, İ
Çelebi: Önceleri Mevlevî tarikatının başında bulunan kimseye denirdi. Osmanlı şehzadeleri için de kullanılmış bir unvandır. Daha sonra şair, müzisyen ve padiş