Derebeylik Terimi Hakkında Bilgiler
Ortaçağda, özellikle Avrupa'da, toprağı ve o toprak üzerinde yaşayan köylüleri bir tek kişinin malı sayın, toprak köleliğine (serflik) dayanan siyasal bir düzendir. Kavimler Göçü (375) sonucunda başta Roma İmparatorluğu olmak üzere Avrupa'daki güçlü devletler ortadan kalkmıştır. Bu devletlerin yerine yeni ve güçlü devletler bir türlü kurulamamış, egemen güçler dağınık bir görüntü çizmiştir. Bu dönemde ayakta kalmayı başarabilen Katolik Kilisesi Ortaçağ'ın gizli egemeni olmuştur. İstanbul'un fethi ile bu dönem sona ermiştir.
Orta Çağ'da, toprak mülkiyetine sahip olan ve himayesindeki toprağa bağlı köylülerin üretiminden büyük payı alan toprak sahiplerinin egemenliğine dayanan toplumsal düzen.Kısaca zengin toprak sahibi kişiler diyebiliriz.
İnsanlar eşit değildi. En üst tabakada KRAL, sonra SOYLULAR, en alt kesimde ise SERF'ler bulunurdu. Toprak feodal beyler arasında paylaşılmıştır. Ekonomik güç feodal beylerin elinde olduğu için Kral'a her istediklerini kabul ettirebiliyorlardı. Serf'ler toprakla beraber alınıp satılabilen sürekli toprak işçisi olan kişilerdi. Senyörler (feodal beyler) toprakların ve bu topraklar üzerindeki her şeyin, çalışanlar dâhil, sahibi idiler. Köylüler bu topraklar üzerinde çalışırlardı, bunun karşılığında para alırlardı.
Benzer Tarih Terimleri:
İç Oğlanları: Topkapı, Galata, İbrahim Paşa ve Edirne saraylarına alınıp, türlü devlet hizmetleri için aday olarak yetiştirilen gençlerdir. Bunlar
Menşevik: Rusça'da azınlık anlamına gelen politik bir sözcüktür. Rus Sosyal Demokrat İşçi Partisi'nde Lenin'in önderliğindeki Bolşeviklerin (çoğunluk) karşısınd
Gedikli: 1- Gazaya katılan kişi.
2- Olağanüstü yararlılıklar göstererek düşmanı yenen kumandanlara verilen unvan. Yeniçeriler arasında eskilikleri dolayısıy
Meclis-İ Ahkam-I Adliye: 1853-1861 yıllarında Osmanlı Devleti'nde temyiz (Yargıtay) mahkemesi görevini yapan yargı kuruludur
Otorite: Buyurma, yönetim ve yaptırma gücü.
Vezir-i Âzam: On yedinci yüzyıl ortalarına kadar Sadrazam yerine kullanılan unvan veya sıfat. (En büyük vezir).