Devşirme Nedir? Devşirme Hakkında Kısaca Bilgi

Devşirme Terimi Hakkında Bilgiler

Tarih Terimi Olarak Devşirme:
Osmanlı Devleti'nde, I. Mehmet (Çelebi) Devri'nde Kapıkulu Ocaklarındaki asker gereksinmesini karşılamak amacıyla kurulan, Devleti'nin gereksinmesine göre belli kurallarla toplanan Hristiyan çocuklardır. Gereksinime göre her 3-5 yılda bir 8-16 yaşlarındaki Hristiyan erkek çocukların devşirilme işidir. Devşirmeye gerek duyulduğunda Yeniçeri Ağası Divan-ı Hümayuna baş vururdu. Devşirme her 40 evden bir oğlan çocuğu oranında yapılırdı. Tek oğul, Yahudi olanlar, evliler, köy kethüdası oğulları, çoban, sığırtmaç, köse, kel, Türkçe bilenler, sanat sa-hibi olanlar, çok uzun ve çok kısa olanlar, Rus, Çingene veya Acem olanlarla Trabzon Hristiyanları kesinlikle devşirilmezdi. Devşirilen çocuklardan oluşan 100-200 kişilik gruba sürü denilirdi. Sürü devlet merkezine gelince dinlenilir ve devşirme oğlanları şahadet getirtilip, Müslümanlaştırılır ve sünnet edilirlerdi. Güzelleri saray için, gürbüzleri Bostancı Ocağı için ayrılır, geri kalanlar Anadolu ve Rumeli'de Türk köylerine dağıtılırdı.

 

Osmanlı Türkçesi Terimi Olarak Devşirme:
1. Devlet hizmetlerinde ve Kapıkulu ocaklarında kullanılmak üzere Hristiyan çocukların, Türk-İslam Geleneklerine göre yetiştirilmesi.

2. Yeniçeri ocağına alınan gayrimüslim çocuklar.

 

Benzer Tarih Terimleri:

Çıkma: Edirne, Galata ve İbrahim Paşa Saraylarındaki acemi oğlanların derecelerine göre kapı kulu süvari bölükleriyle sarayın dış hizmetlerine ya da devlet h

Recm: Şeriat düzeninde bir insanı taşa tutarak öldürme cezazı.

Bağlaşma Devletleri (İttifak Devletleri ): Sanayi Devrimi'ni gerçekleştirdikleri halde ulusal birliklerini geç tamamlayan Almanya ve İtalya'nın, Avusturya-Macaristan İmparatorluğu'nu da yanları

Haçlı Seferleri ( 1095-1270 ): Batılı Hristiyanların Kudüs'ü ve Öteki kutsal yerleri Müslümanların elinden almak için 1095-1270 arasında gerçekleşen bir dizi sefer ile 1291'den sonr

İrkin, Erkin: Daha çok Karluk Türkleri'nde kullanılan bir unvan. Bir rütbe.

Arazi-i Miriye: Osmanlı Devleti'nde 1858 yayın tarihli Arazi Kanunnamesi'ne göre, mülkiyeti Allah adına devlete, kullanım hakkı ise kişilere ait olan topraklardır. B