Farz Nedir? Farz Hakkında Kısaca Bilgi

Farz Terimi Hakkında Bilgiler

Hukuk Terimi Olarak Farz:
zorunlu; baş koşul; boyun borcu; çok gerekli; varsayma

 

Tarih Terimi Olarak Farz:
İslam inanışına göre, çok gerekli haller dışında, tanrı buyruklarına uyulmasının zorunlu olduğu anlamına gelmektedir. İslamda 32 farz vardır.

 

Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimi Olarak Farz:
1. Allah'ın Kur'an-ı Kerim'de ve Peygamber Efendimizin hadislerinde kesin olarak yapılmasını emrettiği işlere farz denir. Yapılması din yönünden kesin şekilde gerekli olan herhangi bir görevdir. Farz-ı Ayn ve Farz-ı Kifaye diye ikiye ayrılır.

2. İslam dininde, özür olmadıkça yapılması zorunlu, yapılmaması günah sayılan ibadet. Farzların yapılmasında büyük sevaplar vardır. Özürsüz olarak yapılmamaları, Allah'ın azabını gerektirir.

3. Dinde yapılması kesinlikle istenilen terki de kesinikle yasaklanan işlerdir. Farzı yerine getiren sevap kazanır, terkeden ise günahkar olur. Farzı inkar eden kimse ise dinden çıkar. Namaz, oruç, zekat, ana-babaya itaat... Gibi

4. İslâm dînince,yapılması kesin yasak olduğu Kur'an'daki ayetlerle sabit olunan hal ve davranışlardır.Bunlardan bazıları; Hırsızlık, Bir insanı öldürmek,Alkol kullanmak,Kişinin, geçimini faiz ve kazancı nereden geldiği belli olmayan haram lokmalardan temin etmemesi, Zina,Gıybet (dedikodu)vs. yasaklardan kaçınması, Allah'ın emrettiği ölçülerde tesettüre sadık kalması, Namaz kılması, Ramazan orucunu tutması, Zekât'ını vermesi vb. emirlere FARZ denir.

 

Kur’an-ı Kerim Terimi Olarak Farz:
İslam dininde, özür olmadıkça yapılması zorunlu, yapılmaması günah sayılan ibadet.

 

Benzer Hukuk Terimleri:

Mamafih: Bununla birlikte, durum böyleyken manalarına gelir

Teşviş: Karma karışık yapma, iyiyi kötüye katma, zihnin karışık bir durum alması.

Taksirli Suç: Dikkatsizlik, tedbirsizlik, meslekte acemilik veya düzene, buyruklara ve talimata uymazlıktan doğan, istemeyerek gerçekleştirilen suç.

Müşâbih: benzeyiş; benzeme

Fuzûlî: boşuna; yersiz; lüzumsuz; haksız; boşboğaz; erkek adı

Süreli İcap: Bir kimsenin, belli bir süre bağlı olmak niyeti ile beyan ettiği icap.