Fay Terimi Hakkında Bilgiler
Yer kabuğunda oluşan farklı seviyedeki tabakalar ve kırıklar.
1-Yerkabuğu hareketleri sırasında şiddetli yan basınç ve gerilme kuvvetleriyle blokların birbirine göre yer değiştirmesine fay denir.
2-Yerkabuğunda depremler sonucunda ortaya çıkan kırık. Fay, ayrı zamanlarda sıkışıp sertleşmiş katmanların dikey doğrultuda yer değiştirirken kırılarak, kırılma düzlemi boyunca kayıp çökmeleriyle oluşur. Fayların uzunlukları kimi zaman kilometreleri bulur, kimi zamansa çok kısadır.
Yer kırığı, yer çatlağı.
Yer kabuğu hareketleri sonucu kabuğu meydana getiren tabakalarda oluşan kırıklar.
Yer kabuğundaki gerilme veya sıkışmalar sonucunda tabakalarda, iki tarafın birbirine göre hareket etmesi biçiminde meydana gelen kırılma hattı.
Benzer Fen Bilimleri Terimleri:
Isı Yalıtkanı: Isıyı iyi iletmeyen madde.
Klakson: Motorlu taşıtlarda, bisikletlerde sesle işaret vermek için kullanılan ve içinden hava geçirilerek çalınan boru, korna.
Sis: 1. Atmosferde su kaynaklarından buharlaşan su buharının yeryüzüne yakın yerlerde yoğuşarak su damlacıkları hâlinde havada asılı kalmasıyla oluşan hava
Sölom: Hayvanlarda bir epitel (sölom epiteli) ile astarlanmış olan vücut boşluğuna verilen ad.
Konjugasyon: İki hücrenin geçici olarak gen alış-verişi yapmak için birleşmeleri.
Bivalent: Sentromeri henüz bağlı iki homolog kromozomun kardeş kromatitler oluşturmak üzere kendilerini eşlemesi sonucu oluşan grup.