Fesahat Terimi Hakkında Bilgiler
Açık ve düzgün konuşma.
Sözün ses ve anlam kusurlarından kurtarılması yolları. İfadenin kusurlardan uzak bulunması hali fasîh'tir. Sözün söylenişi ve işitilişi tatlı olmalı, anlaşılmasında güçlük çekilmemelidir. Divan edebiyatında fesahat, kelimede fesahat, kelâmda fesahat diye ikiye ayrılır:
1. Kelimede fesahat: Aynı veya yakın mahreçten çıkan harflerin bir kelimede toplanmamasına (tenâfür-I hurûf), (er kalkılınca); kelimeleri meydana getiren harflerin kaynaşmasında telaffuz zorluğu olmamasına (mütenâfir) (ör. tartırttı); anlamı herkes tarafından bilinmeyen kelimelere yer vermemeye (garâbet), kelimeyi vezne uydurmak için şeklini değiştirmemeye, çok anlamlı bir kelimeyi meşhur olmayan anlâmında kullanmamaya gramer hatası yapmamaya (kıyasa muhalefet) dikkat edilir.
2. Kelâmda fesahat: Telaffuzu güçleştiren kelimelerin yan yana getirilmemesi (tenafur-I kelimât). (Örneğin: Şu köşe yaz köşesi şu köşe kış köşesi), zincirleme tamlama (tetâbu-I izâfât) yapmamaya (Örneğin: Ali'nin ceketinin cebinin içi); Cümle kuruluşunun sağlam olmasına, önce söylenecek sözü sona, sonra söylenecek sözü öne almamaya, sözün düğümlenmemesine dikkat edilir.
Benzer Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimleri:
Taassup: 1-Herhangi bir delile dayanmadan, bir fikre körü körüne bağlanmaktır.
2-Bir düşünceye, bir inanışa aşırı ölçüde bağlanıp ondan başka bir düşünceyi
İhtilas: Arapçada harekeyi zayıf sesle ve hızlıca okumak.
Abdest Bozmak: 1. İdrar veya dışkı yapmak için ayakyoluna, helâya gitme.
2. Yellenmek.
Rükû: Sözlükte eğilmek manasına gelir. Namazda eller dizlere erecek ve sırt ile baş, düz bir şekil oluşturacak biçimde öne doğru eğilmektir.
Büyü: Tabiat kanunlarına aykırı sonuçlar elde etmek iddiasında olanların başvurdukları gizli işlem ve davranışlara verilen genel ad, efsun, sihir.
Adâbı Muaşeret: Toplumda yaşama kuralları.