Gotik Terimi Hakkında Bilgiler
Gotlara değin anlamında olup, temel özelliği sivrilik olan ve 12. yüzyıldan sonra Avrupa'da gelişen sanat çığırını anlatmak için kullanılan terim. Gotik mimarlık örnekleri ilkin Fransa'da île-de France (Saint-Denis et Sens)'ta 1125'te görülür. Gotik mimaride üç yenilik söz konusudur: kaburgalı tonoz, dayanma ayakları (kontrforlar) arasındaki cam duvarlar ve dayanma kemerleri (payanda kemerler). Ustalıklı bir yapım sistemi ile dört köşeye yöneltilen tonozun itkisi yerçekimini yenmeye ve duvarlarda büyük pencereler açmaya olanak verir. Yapının zayıf noktalarını, yani tonozların itkisinden gelen yükü alan yerleri pekitmek için gotik yapıcılar itkiyi kalın dış kontrforlara veren payanda kemerden yararlanmışlardır.
Avrupa'da Ortaçağ mimarisine verilen ad. 12. yy.ın ortasından Rönesans'a kadar olan süreyi içeren Gotik, resim ve heykeli de kapsayan genel bir üslup halinde ele alınır. Geç Gotik, Uluslararası Gotik (Bkz. adı geçen madde) gibi alt başlıklara da ayrılmıştır.
1- Avrupa'da Ortaçağ mimarisine verilen ad. XII. yüzyılın ortasından Rönesans'a kadar olan süreyi içeren Gotik, resim ve heykeli de kapsayan genel bir üslup halinde ele alınır. Geç Gotik, Uluslararası Gotik gibi alt başlıklara da ayrılmıştır.
2- 12. Yüzyıldan 15. Yüzyıla kadar devam eden Avrupa Orta çağ sanatında bir stil.
Avrupa'da 12. Yüzyıldan sonra gelişen temelinde sivrilik biçimi yatan bir mimarlık hareketi.
Benzer Yapı-Dekorasyon Terimleri:
Konstrüktif: 1. Yapımsal, inşai.
2. Herhangi bir taşıyıcı işlevi olmaksızın bir detayı tamamlayan parça.
Şömine: Odalarda genellikle duvar kenarlarında, tuğla veya taştan yapılmış olan ocaklardır. Kimi zaman bir ihtiyaç, kimi zaman bir süs olarak kullanılmış, geç
Aplikasyon: Projeye göre yapı temelini arazi üzerinde oturacağı alanı belirleme.
Radijeneral: Bir yapının tüm büyüklüğü ile zemine oturduğu yekpare temel. Radye temel.
Pelüş Halı: Peluş halı tamamen akrilik elyaftan imal edilmiş bir halı çeşididir.15 cm hav yüksekliğinde kimyasal yapısı nedeniyle bakteri ve ev akarlarını barındı
Koltuk: Kol dayamak için yan parçaların bulunan geniş oturma, dinlenme öğesi.