Hak Nedir? Hak Hakkında Kısaca Bilgi

Hak Terimi Hakkında Bilgiler

Tasavvufi-Tasavvuf Terimi Olarak Hak:
Arapça'dır, gerçek anlamına gelir. Allah'ın güzel isimlerindendir (el-Hakk).

 

Sosyal Bilgiler Terimi Olarak Hak:
Doğuştan ve sonradan kazanılan insanların hayatının devam ettirebilmeleri için ve toplumsal düzeni sağlamaları amacıyla faydalandıkları her şeydir. Kişiye kanunların ve geleneklerin tanımış olduğu çeşitli yetki, özgürlük ve olanaklar.

 

Hukuk Terimi Olarak Hak:
Hukuk düzeni tarafından şahıslara tanınmış olan yetkiler, hukuken korunan yarar.

 

Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimi Olarak Hak:
1-Adalet.

2-Adaletin, hukukun getirdiği veya birine ayırdığı şey, kazanç.

3-Geçmiş ve harcanmış emek.

 

Edebiyat Terimi Olarak Hak:
Tanrı'nın adlarından biridir. Gerçek ve adalet anlamında da kullanılır.

 

Belediyecilik-Kamu Yönetimi Terimi Olarak Hak:
Hukuken korunan yarar.

 

Kur’an-ı Kerim Terimi Olarak Hak:
Allah.

 

Emlak ve Gayrimenkul Terimi Olarak Hak:
Hukukun insanlara tanıdığı, kullanılması hak sahibinin isteğine bağlı bir yetkidir.

Eşya hukuku açısından haklar, ayni haklar ve şahsi haklar olmak üzere ikiye ayrılır. Ayni hak herkese karşı ileri sürülebilen haklardır. Örnek; mülkiyet hakkı. Şahsi hak ise sadece sözleşmenin diğer tarafına karşı ileri sürülebilen haklardır. Örnek; kira hakkı.

 

Benzer Tasavvufi-Tasavvuf Terimleri:

Müçtehit: Bir konuda ayet ve hadislere dayanarak yargıya varan, karar veren din düşünürü.

Cezbelenmek: Zikir veya sohbet sırasında, ansızın yerinden sıçrayarak "Hayy" diye bağıran için kullanılan tâbir. Dervişin kendisini tutması, bağırmaması doğru bir

Sanem: Arapça, put demektir. Çoğulu asnâm. Kulu, Allah'a vuslattan alıkoyan her şey puttur. En büyük put nefistir.Sevgili, pîr anlamında da kullanılır.

Secde: Arapça, secde etmek, Allah'ı tazim için, yüzü yere koymak anlamını ifade eden bir kelime.

Sofu: Arapça, sûfî kelimesinin bozulmuş şekli. Samimi dindar kişilere sofu denirken, şekilci, ham tipli dindarlara da aynı tâbir kullanılır. Necip Fazıl mer

Zaviye: Arapça, açı, köşe, evin küçük bir köşesi veya odası gibi manaları ihtiva eden bir kelime. Tekkenin küçüğüne verilen isim. Zaviyeler genel olarak, şehi