Halkçılık Terimi Hakkında Bilgiler
Fransız edebiyatında, 1929 yılında Leon Lemonnier ve Andre Therive'nin öncülüğünde ortaya çıkan bir edebiyat akımı.
Toplumun bireyleri arasında eşitliği gözetmek, toplum içinde hiç bir kişiye, topluluğa ayrıcalık verilmesini kabul etmemek, bireyleri tek ve eşit bir varlık tanımak, onun yararına çalışmaktır. Atatürkçülüğün altı temel ilkesinden biridir.
Halkçılık, devletin siyasi, ekonomik ve kültürel alandaki hizmetlerin tüm halka yönelik olmasını amaçlayan bir ilkedir. Halkın eşitliğini, refah ve mutluluğunu amaçlar.
Özellikleri:
- Halk devlet yönetimine katılır. Temelinde demokrasi vardır.
- Herkes kanunlar önünde eşit haklara sahiptir.
- Cumhuriyetçiliğin ve milliyetçiliğin doğal bir sonucudur.
- Toplumda sınıf ayrımına karşıdır. Hiçbir kişiye, aileye, zümreye ayrıcalık tanınamaz.
- Eşitlik, dayanışma, sosyal devlet bu ilkeyle ilgilidir.
Benzer Edebiyat Terimleri:
Sagu: İslamiyet öncesi Türk edebiyatında ölen kimselerin arkasından söylenen ağıt ve şiirler. Sevilen, sayılan özellikle gösterdiği kahramanlıklarla tanınmı
İstihdam: Anlamla ilgili sanatlardandır. İki anlamı olan bir kelimeyi, bu iki anlama gelecek şekilde kullanmak. Birinde gerçek, diğerinde mecazlı anlam kasdedil
İksar: Kusur sayılan sanatlardandır. Bir düşünceyi gereksiz şekilde uzatılan ve tekrarlanan sözcüklerle anlatmaktır. Örneğin "Ali gitti mi?" sorusuna karşılı
Sözcük Sanatları: Anlamla ilgisi olmayan, sözcüklerin yazılış ve söyleniş özelliklerine yaslanılarak oluşturulan sanatlara denir.
Batıcılık: Pozitivizm ve aydınlanma düşüncesini örnek alarak gelişebileceğimizi, toplum, kültür ve devlet hayatımızın söz konusu modern ilkeler etrafında gelişen
Nefes: Özellikle Bektaşi ozanlarında yazılan, Bektaşi törenlerinde makamlarla okunan, temaları Bektaşi inanışlarını içeren manzumelere verilen ad. Nefes tekk