Halkçılık Terimi Hakkında Bilgiler
Toplumun bireyleri arasında eşitliği gözetmek, toplum içinde hiç bir kişiye, topluluğa ayrıcalık verilmesini kabul etmemek, bireyleri tek ve eşit bir varlık tanımak, onun yararına çalışmaktır. Atatürkçülüğün altı temel ilkesinden biridir.
Fransız edebiyatında, 1929 yılında Leon Lemonnier ve Andre Therive'nin öncülüğünde ortaya çıkan bir edebiyat akımı.
Halkçılık, devletin siyasi, ekonomik ve kültürel alandaki hizmetlerin tüm halka yönelik olmasını amaçlayan bir ilkedir. Halkın eşitliğini, refah ve mutluluğunu amaçlar.
Özellikleri:
- Halk devlet yönetimine katılır. Temelinde demokrasi vardır.
- Herkes kanunlar önünde eşit haklara sahiptir.
- Cumhuriyetçiliğin ve milliyetçiliğin doğal bir sonucudur.
- Toplumda sınıf ayrımına karşıdır. Hiçbir kişiye, aileye, zümreye ayrıcalık tanınamaz.
- Eşitlik, dayanışma, sosyal devlet bu ilkeyle ilgilidir.
Benzer Tarih Terimleri:
Ayak Divanı: Osmanlı Devleti'nde olağan üstü durumlarda padişahın da katılmasıyla toplanan divandır. (Danışma kurulu) Genellikle toplu bir şikayet ya da ayaklanma
Ensi: Bir şehir devletinin prensini veya yöneticisini belirten Sümerce bir unvan.
Kılıç Kuşanma: Tahta yeni çıkan Osmanlı padişahlarının İstanbul'daki Eyüp Sultan türbesine giderek dinî törenle kılıçlarını almaları, kuşanmaları.
Recm: Şeriat düzeninde bir insanı taşa tutarak öldürme cezazı.
Yakındoğu: Avrupa'ya göre Akdeniz'in doğu kıyısında yer alan ve Ortadoğu ülkelerinden Suriye, Ürdün, Lübnan, İsrail ve Mısır'ın içinde bulunduğu coğrafya bölgesi
Revizyonculuk: Bir öğretinin ana konusunu tartışma konusu yapanların tutumu.