Hat Terimi Hakkında Bilgiler
Çizgi, sınır çizgisi, güzel yazı.
Çizgi.
Güzel yazı yazma sanatı.
1. Arap harfleri çevresinde oluşmuş güzel yazı sanatı.
2. Yazı. Hat sanatında kullanılan yazı türlerinden her biri.
Güzel yazı yazma sanatı.
1- Çizgi, sınır.
2- Yazı.
3- Ulaşım sağlayan bir taşıtın uğradığı yerlerin bütünü, yol, geçek.
Enerji iletimine (nakline) yarayan ve üzerinde izolesi bulunmayan demir, toprak vs. iletken ortama karşı yalıtılmış olan örgülü çıplak iletkendir.
Yazı. Bazan da, hüsn-i hat gibi, "güzel yazı" anlamında kullanılmıştır.
Arap yazısı zamanla ve özellikle Türklerin elinde çok gelişmiş, büyük bir estetik değer kazanmıştır. Bu gelişmelerle birçok yazı çeşidi ortaya çıkmıştır: Ma'kili, küf i, aklâm-ı sitte (altı kalem, şeş kalem : sülüs, nesih, muhakkak, reyhani, tevki*, rik'a), talik, divani, siyakat, icazet...
Bunlara şikeste, sünbüli, seçeri, celiler, hurdalar, mülâsıklar, kırmalar, gubariler ve bezeme yazıları da eklenirse İslâm yazılarının sayısı çok artacaktır. Bunların bir kısmı sanat endişesi ile bir kısmı da pratik gaye ile ortaya çıkmıştır. Ama her iki şekilde de daima güzellik fikri hakim olmuştur.
Böylece hüsn-i hat «güzel yazı, yazı güzelliği» adı altında güzel sanatların bir kolu, hattatlık adı altında da bir sanat mesleği meydana gelmiştir. Hat sanatı uzun yıllar levhalarda resmin, de yerini tutmuş ve şaheserler meydana getirilmiştir.
1. Güzel yazı yazma, sanatkârane yazılmış yazı.
2. Arap harflerinin yazımından doğarak İslam medeniyetinde başlı başına bir konum kazanan güzel yazı sanatı.
Benzer Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimleri:
Öfke: Engelleme, incinme veya gözdağı karşısında gösterilen saldırganlık tepkisi, kızgınlık, hışım, hiddet, gazap.
İhsan: 1. İnsanlara iyilik etmek, yararlı ameller işlemek ve "Allah'ı görüyormuş gibi, O'na ibadet etmek" demektir.
2. Bağışlama, iyilik etme, hayır olara
Minber: Camilerde İmam-Hatiplerin cuma ve bayram hutbesi okudukları basamaklı yüksekçe yerdir.
İstikbâli Kıble: Namaz kılacak kimsenin Kıbleye yani Mekke şehrinde bulunan Kabeye yönelmesidir.
Vefa: 1- Dostluk, sevgide içtenlik ve devamlılık, kararlılık, sevgi bağlılığı.
2- Sözünde durma, sözünü yerine getirme.
Tevekkül: İnsanın, her konuda kendine düşen görevleri yerine getirdikten sonra sonucu Allah'a bırakmasıdır.