Hat Terimi Hakkında Bilgiler
Yazı. Bazan da, hüsn-i hat gibi, "güzel yazı" anlamında kullanılmıştır.
Arap yazısı zamanla ve özellikle Türklerin elinde çok gelişmiş, büyük bir estetik değer kazanmıştır. Bu gelişmelerle birçok yazı çeşidi ortaya çıkmıştır: Ma'kili, küf i, aklâm-ı sitte (altı kalem, şeş kalem : sülüs, nesih, muhakkak, reyhani, tevki*, rik'a), talik, divani, siyakat, icazet...
Bunlara şikeste, sünbüli, seçeri, celiler, hurdalar, mülâsıklar, kırmalar, gubariler ve bezeme yazıları da eklenirse İslâm yazılarının sayısı çok artacaktır. Bunların bir kısmı sanat endişesi ile bir kısmı da pratik gaye ile ortaya çıkmıştır. Ama her iki şekilde de daima güzellik fikri hakim olmuştur.
Böylece hüsn-i hat «güzel yazı, yazı güzelliği» adı altında güzel sanatların bir kolu, hattatlık adı altında da bir sanat mesleği meydana gelmiştir. Hat sanatı uzun yıllar levhalarda resmin, de yerini tutmuş ve şaheserler meydana getirilmiştir.
Çizgi.
Güzel yazı yazma sanatı.
Çizgi, sınır çizgisi, güzel yazı.
1. Arap harfleri çevresinde oluşmuş güzel yazı sanatı.
2. Yazı. Hat sanatında kullanılan yazı türlerinden her biri.
Güzel yazı yazma sanatı.
1- Çizgi, sınır.
2- Yazı.
3- Ulaşım sağlayan bir taşıtın uğradığı yerlerin bütünü, yol, geçek.
Enerji iletimine (nakline) yarayan ve üzerinde izolesi bulunmayan demir, toprak vs. iletken ortama karşı yalıtılmış olan örgülü çıplak iletkendir.
1. Güzel yazı yazma, sanatkârane yazılmış yazı.
2. Arap harflerinin yazımından doğarak İslam medeniyetinde başlı başına bir konum kazanan güzel yazı sanatı.
Benzer Yazma Eser (Hat-Tezhip-Ebru-Cilt-Minyatür) Terimleri:
Mümsiha: Hattatlarla kâtiplerin kalemin mürekkebini silmek için kullandıkları beze verilen ad. Bu bez siyah ve yumuşak olurdu.
Haşiye: Kenar, pervaz; bir kitabın, sayfa kenarına veya altına yazdan yazı; bir eserin metnini şerh ve izah eden kitap.
Çârdank (Talik): Ta'lik yazı, aslında Tevki hattının XIV. Asırda İran'da kazandığı değişiklikle ortaya çıkan yazıya verilen isimdir ve orada daha çok resmi yazışmalard
Beyazi: Uzunluğuna açılan yazma kitaplara verilen ad. Beyazî kelimesini daha çok İranlılar kullanmış, Türkler bu çeşit kitaplara Sığır dili demişlerdir.
Hançere: Kol ile ilgili bilgilere bakınız.
Rugan: Sütten veya ot tohumlarından çıkarılan yağlar.