Hikmet Terimi Hakkında Bilgiler
1. Doğadaki nesnelerin mahiyetini, asıllarını anlatan bilgi, ahlaki ve öğüt verici sözdür. Edebiyatta, dini-ahlaki konuları işleyen, nasihat eden, atasözleri ve öğütlerle süslü nazma denir. Bu tür şiirler hikemi şiirler diye bilinir.
2. XII. yüzyılda Türkistan'da büyük bir tarikat kuran Ahmet Yesevi'nin şiirlerine ve bunlara benzeyen halk şiirlerine verilen ad.
3. Bir yaşama ya da davranış kuralı belirten, kısa ve özlü söz.
4. Ahmet Yesevî'nin hece ölçüsüyle ve halk diliyle yazdığı ve Divân-ı Hikmet’te topladığı manzumelere verilen isim.
1. Bilgelik. 2. Neden, gizli neden. 3. Allah'ın insanlarca anlaşılamayan amacı. 4. Özlü söz, vecize.
1- Bilgelik.
2- Sebep, gizli sebep.
3- Allah'ın insanlarca anlaşılmayan amacı.
1. Bilgelik, felsefe.
2. Allah'ı (c.c.) gereği gibi bilme bilgisi.
3. İnsanın, varlıların hakikatini, gerçek yüzünü, gücü oranında bilip ona göre hareket etmesi.
4. Kur'an ve sünneti doğru bir şekilde anlayabilme ve amel etme yeteneği.
5. Hüküm vermede doğru karar verme yeteneği.
6. İslam dinindeki hükümlerin konuluş amaçları.
Benzer Edebiyat Terimleri:
İzlenimcilik: 19. yüzyıl sonlarında doğan; dış dünyanın bıraktığı etkileri, izlenimleri olduğu gibi yansıtmayı yaratı ve eleştirinin temel ilkesi sayan sanat ve ede
Tevârüd: İki şairin birbirinden habersiz aynı mısrayı veya beyti tesadüfen yazması.
Sebkihindî: İran'dan Hindistan'a gelen İranlı şairlerce geliştirilmiş daha sonra da divan şairlerini etkisi altına alan, anlamın kapalı olduğu akım.
Epizot: 1- Hikaye, roman veya şiirde ana konuya bağlı ikinci derecede olay; müzikte temaları birbirinden ayıran serbest yazılmış bölümler; tiyatroda bir aksiy
Tahmis: Bir gazelin beyitlerine ücer mısra eklenerek oluşturulan şiir.
Analiz: Bir bütünü parçalarına ayırarak detaylı inceleme. Bir edebi eserin analizi, olayların, kişilerin ve üslupların ayrı ayrı incelenmesi yöntemiyle yapılı