Höyük Terimi Hakkında Bilgiler
Eski uygarlıklara ait, tarih boyunca çeşitli nedenlerle yapılan yerleşme bölgelerinde yıkıntıların üst üste birikmesi sonucunda oluşan ve çoğu kez içinde yapılara ait kalıntıların bulunduğu küçük tepelere verilen ad.
1- Eski zamanlardan beri, yerleşim yerlerinin üst üste kurulup yıkılmasıyla oluşan tepeciklerdir.
2- Bir yerleşme ya da yapı kalıntısının üzerinde oluşmuş yassı, yapay, toprak tepe.
1- Bin yıllar boyunca aynı yere insanların yerleşmesiyle yapı katmanlarının oluştuğu suni tepe.
İlk çağlarda insanlar henüz yerleşik düzende yasamadıklarından, çoğunlukla da ağaç kovuklarında ve mağaralarda barındıklarından höyüklere rastlanmaz. Ancak Neolitik çağdan itibaren kurulan toprağa bağımlı yerleşmeler, çeşitli felaketlerle yıkılıp yok olurlar; zamanla bunların düzeni tabii olarak bir toprak katmanıyla kaplanır. Çoğu zaman da bu yıkıntının üzerine başka bir topluluk gelip yerleşir veya yıkılan kendin eski sahipleri şehri tekrar yeni bastan imar ederler. Hep ayni yere gelip yerleşmesinin nedenleri arasında, yörenin coğrafi özellikleri, iklim şartları ve toprak verimliliği ile su durumu basta gelmektedir. İste, bu tür Kültür kalıntılarının bulunduğu tepeler höyük karakteri taşırlar. Örneğin, Çanakkale'nin 25 km. güneyindeki Troiaâ
'da, bilimsel kazılar sonucu 9 katli bir yerleşimin varlığı kesin olarak saptanmıştır. Diğer bazı örnekler olarak Çorum-Alacahöyük ve Karahöyük, Kayseri-Kültepe, Keban yöresindeki Norsuntepe ile Kuzey Suriye'deki Tell Halaf, Tell Tayinat, Til Barsip sayılabilir.
2- Düzlük ovalar ve platolarda görülen, tepe biçiminde ancak insan eliyle yapılmış, kültürel katmanlardan oluşan yerleşim alanlarına verilen ad. İnsanların aynı bölgede yüzyıllar hatta binyıllar boyunca yerleşmeleri ve yaşamaları sonucunda, yukarıda bahsettiğimiz coğrafi alanlarda kolayca farkedilebilecek yüksekliklere ulaşırlar. Örneğin Anadolu'da bulunan Gavurtepe, Asartepe, Hisartepe, Çatalhöyük, Kültepe bu höyüklerden sadece bir kaçıdır.
Benzer Sanat Terimleri:
Tablet: Üzeri resimli veya yazılı pişmiş topraktan yapılmış levha.
Girift: Birbirinin içine girip karışmış, girişik.
Müderris: Eskiden medresede öğretmen, sonraları profesör anlamında kullanılmıştır.
Prototip: İlk örnek, model.
Siluet (Silüet): Bir cismin leke biçimindeki görünümü. Gölge. Karaltı.
Bahause: Merkezi mimarlık olan 1940'larda açılan bir sanat okulu.