Islahat Fermanı (28 Şubat 1856) Nedir? Islahat Fermanı (28 Şubat 1856) Hakkında Kısaca Bilgi

Islahat Fermanı (28 Şubat 1856) Terimi Hakkında Bilgiler

Tarih Terimi Olarak Islahat Fermanı (28 Şubat 1856):
Sultan Abdülmecit tarafından, Kırım Savaşı devam ederken, İngiltere ve Fransa'nın Osmanlı İmparatorluğun'da yaşayan azınlılklara çeşitli haklar verilmesini talep etmeleri üzerine ilan edilmiştir. Avrupalı Devletlerin baskılarıyla, ilan edilen bu fermanla Osmanlı Devleti'nin dağılmasının da önüne geçilmek istanmiştir. Bu fermanla, Tanzimat Fermanı'yla yapılacağı bil-dirilen yenilikler yeniden ele alınmıştır. Bu fermanın en önemli özelliği ülkedeki Müslümanlarla, Müslüman olmayanların aynı hukuksal ve yönetsel haklara sahip olması ve Osmanlı Devleti'nin insan hakları ilkelerini kabul etmesidir. Islahat Fermanı'na göre:
1. Halkın tümüne din ve mezhep özgürlüğü tanındı. Okul, kilise ve hastane gibi azınlıkların yararlandığı yerler devlet bütçesinden onarılacaktı.
2. Gayrimüslimler için söylenen aşağılayıcı deyimlerin kullanılması yasaklandı.
3. Gayrimüslimlerin diledikleri okula girmeleri ve diledikleri işleri yapabilmeleri sağlandı.
4. Duruşmaların açık olması, tutukevlerinin iyileştirilmesi, yasaların azınlıkların dillerine çevrilmesi sağlandı.
5. İşkence, dayak, angarya ve yargılanmadan cezalandırma kaldırıldı.
6. Vergilerin herkesin gelirine göre alınması, vergi adaletinin sağlanması kararlaştırıldı.
7. Askerlik için bedel yöntemi benimsendi, askerlik sağlam kurallara bağlandı.
8. Gayrimüslimlerin de eyalet ve sancak meclislerine seçilmeleri sağlandı.
9. Yabancılara da ülkede mal ve mülk sahibi olabilme ayrıcalığı verildi.
10. Tarım ve ticaret işleri düzenlendi, herkesin ticari işletmeler açabilmesinin koşulları sağlandı.

 

Benzer Tarih Terimleri:

Melikü's Sevahil: Anadolu Selçuklu Devleti'nde donanma komutanlarına verilen unvandı.

Böcekbaşı: Osmanlılarca Zabıta Amiri.

Konsül: Konsül, Antik Roma medeniyetinin cumhuriyet ile yönetildiği dönemdeki en üst düzey yöneticileri ifade eder.

Şamanlık: Kuzey ve Orta Asya'da Türkler arasında günümüze kadar süregelen doğaya tapma, doğaüstü ruhlara inanma temeline dayalı din.

Siccin: Amel defteri.

Bröve: Belli bir eğitimden sonra askeri yeterliliğe sahip kimselere verilen yeterlik belgesi.