Kök Terimi Hakkında Bilgiler
(Eski Türkler'de) Gök rengi, gökyüzü, mavi, lacivert, yeşil, hava, sema.
Bir sözcüğün üzerinde bulunan bütün ekler atıldığında anlamlı olarak kalabilen en küçük parçadır. Örnek : Bal, kaş, göz, el
Bitkinin toprak altında kalan kısmıdır. Bitkiyi toprağa bağlar. Gövdenin boşlukta gelişmesine yardımcı olur. Topraktan su ve suda çözünmüş madensel tuzların alınmasını sağlar. Bazı bitkilerde de yedek besin depo eder.
İyon hâlindeki atom grubu.
Dişi çeneye bağlayan diş yapısı.
Benzer Tarih Terimleri:
Subaşı: Osmanlı Dönemi'nde, kapıkulu süvarileri arasından seçilerek savaş zamanı güvenlik işlerine bakmakla, barış zamanı da vergi toplamakla görevlendirilen
Çarık: İşlenmemiş sığır derisinden yapılmış, kenarlarında açılan deliklerden deri şeritler geçirilip ayak üzerinde bağlanarak giyilen ilkel papuç.
Selatin Cami: Padişahlar, şehzadeler, sultanlar tarafından yaptırılan camilere verilen ad.
Alpagu: Alpagut da denir. Göktürk'lerde yiğit, kahraman. Düşmana saldıran, yakalanmayan asker veya subay. Bir subay rütbesi.
Civelek: Osmanlı Devleti'nde Yeniçeri Ocağı'na yeni girmiş ya da, girmeye aday, yakışıklı, genç erkeklerden seçilen ve aşçıbaşının yanında çalışanlara verilen
Ebru: Daha çok cilt yapımında kullanılan bir kağıt boyama tekniğidir. Kola ve kitre gibi yapıştırıcılarla yoğunlaştırılmış su üzerine neftyağıyla sıvılaşt