Manda Yönetimi (Güdüm) Terimi Hakkında Bilgiler
Birinci Dünya Savaşı sonrası, siyasal ve ekonomik gücü yeterli olmayan ya da bunları yeterince kullanmasını beceremeyen, kendi kendini yönetemeyen kimi ülkeleri belirli bir düzeye eriştirip bağımsızlığına kavuşturmak üzere, o zamanki birleşmiş uluslar örgütü (Milletler Cemiyeti) yönetmek için bir büyük devlete verilen yetkidir. Emperyalist devletler kendilerine bırakılan topraklarda manda (güdüm) ve himaye (korumacılık) adı altında yönetimler oluşturarak sömürü yöntemlerini değiştirmişlerdir.
Benzer Tarih Terimleri:
Mutasarrıf: Osmanlı Dönemi'nde, Tanzimattan sonra, Osmanlı yönetim örgütünde sancak(illerde) en büyük idare âmiri, yöneticisidir.
Batınilik: Kur'an-ı Kerim'de yer alan kelime ve hükümlerin açık manalarından başka birtakım mecazî manalarının olduğunu ileri süren görüş.
Budizm: Brahmanizm'den sonra Hindistan'da ortaya çıkan inanıştır. Bir din olmaktan çok ahlak kurallarını kapsamaktadır.Bu inanışa göre, yaşam elem ve acı dem
Menhir: Cilalı Taş Devri'nden kalma, belli bir sayı ve düzenekte dik olarak yerleştirilmiş taş anıtlardır.
Atabek (Atabey): 1. Selçuklularda şehzadelerin eğitimiyle görevli erkek eğitici. (Osmanlılarda bu görevi yapana Lala denirdi)
2. Eski Türk devletlerinin kimilerinde
Reşit: Ergin.