Manicilik Terimi Hakkında Bilgiler
M.S. III. yüzyılda, İranlı din reformcusu Mani tarafından kurulan dine verilen ad. Zerdüştçülükteki ikincilliği daha da ileri götürerek, bütün maddi ve bedensel olan şeyleri kötü diye niteleyerek reddetmiştir. Bu dine inananlar bir yanda katı bir cinsel oruç uygulayan seçkin zümre ile öte yandan evlenmelerine ve dünyada kanaatkârlıkla yaşamalarına izin verilen sıradan üyelere ayrılıyorlardı. Manicilik M.S. VI. yüzyılda Hıristiyanlık tarafından ezilmiştir.
Benzer Arkeoloji Terimleri:
Arasta: Çarış, dizi dükkanlar. Bazen önlerinde revak yada karışlıklı sıraların arasında örtü bulunanlar bir tür kapalı çarpı oluştururlar.
Mescit: Genel anlamda cami. Anadolu'da minberi olmayan, vakit namazları için kullanılan küçük camiler.
Peripteros: Bir sıra sütunla çevrili tapınak.
Klaros: Sparta'da dünyaya gelen her yurttaşa işlenmek üzere verilen toprak parçası.
Apollon: Güzelliğin, erdemin, güzel sanatların müziğin ve kahinliğin (falcılık) tanrısı.
Patronicium: Korumacılık, patronluk.