Manicilik Terimi Hakkında Bilgiler
M.S. III. yüzyılda, İranlı din reformcusu Mani tarafından kurulan dine verilen ad. Zerdüştçülükteki ikincilliği daha da ileri götürerek, bütün maddi ve bedensel olan şeyleri kötü diye niteleyerek reddetmiştir. Bu dine inananlar bir yanda katı bir cinsel oruç uygulayan seçkin zümre ile öte yandan evlenmelerine ve dünyada kanaatkârlıkla yaşamalarına izin verilen sıradan üyelere ayrılıyorlardı. Manicilik M.S. VI. yüzyılda Hıristiyanlık tarafından ezilmiştir.
Benzer Arkeoloji Terimleri:
Thymele: Antik Çağ tiyatrolarında sunağa verilen ad.
Sır: Keramikler üzerinde koruyucu, cam benzeri tabaka.
Bizans Dönemi: M.S. 395-1453 yılları arasındaki dönem. Bu Batı Anadolu için 13.yy başına kadar olan dönemi içerir.
Kompozit Başlık: İon başlığındaki volüt (koç başı) ile Korinth başlığındaki akanthus yapraklarını kaynaştıran geç dönem sütun başlığı tipine verilen ad.
Hint-Avrupa: Baskça, Fince ve Macarca hariç, bütün Avrupa, İran ve Kuzey Hindistan dillerinin dahil olduğu dil ailesine verilen ad.
Municipium: Merkezden atanan ya da yerinde seçilen bir 'magistra'nın başkanlığında kendi kendini yöneten kent.