Mekân Nedir? Mekân Hakkında Kısaca Bilgi

Mekân Terimi Hakkında Bilgiler

Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimi Olarak Mekân:
1-Yer, bulunulan yer.

2-Ev, yurt.

 

Yapı-Dekorasyon Terimi Olarak Mekan:
İnsanı çevreden belli ölçüde ayıran ve içinde eylemlerini sürdürmesine elverişli olan boşluk, ortam.

 

Sanat Terimi Olarak Mekan:
Uzayın sınırlanmış parçası. Mimarlık mesleğinin konusunu oluşturur. Aynı zamanda, mekan bir mimari ürünün vazgeçilmez tek niteliği, bir mimari ürünü var eden temel koşuldur. Bir mekan oluşturmak için onun mutlaka her yönden kesin engellerle sınırlanması gerekmez. Mekanı oluşturan sınırlama fiziksel olabileceği gibi, yalnızca görsel de olabilir. Örneğin, ışık herhangi bir somut engel niteliği taşımadığı halde, bir mekanı belirleyebilir. Mekan yalnızca bir yapının "içi" olarak düşünülmemelidir; yapıların tek başlarına ve diğer yapılarla birlikte oluşturduğu bir "dış mekan"da söz edilebilir.
Ayrıca, mekan bir mimari ürünün dördüncü boyutudur. Bir yapıyı üç boyutlu bir kitle olmaktan çıkaran özellik bir mekana sahip olmasıdır. Yapı onun sayesinde, en, boy ve yüksekliğin ötesinde bireyin devingenliğinden kaynaklanan anlık yaşantılarla edinilen bir mekan boyutu kazanır. Mekan boyutunun kişinin devingenliğinden ötürü, sayısız yaşantılar yaratabilme niteliği mimarlıkta birinci boyuttan bahsedebilmeyi olanaklı kılmaktadır.

 

Dil ve Anlatım Terimi Olarak Mekân:
Roman, hikâye, masal gibi eserlerde olayların yaşandığı yer (sahne)dir.

 

İnşaat Terimi Olarak Mekan:
İnsanı çevreden belli bir ölçüde ayıran ve içinde eylemlerini sürdürmesine elverişli olan boşluk. Mimari bir mekan yaratmak, geniş anlamdaki doğadan veya peyzaj mekanından insanın kavrayabileceği bir bölümü sınırlamaktır.

 

Görsel Sanatlar | Resim Terimi Olarak Mekân:
İnsanı çevreden belli bir ölçüde ayıran ve içinde eylemlerini sürdürmesine elverişli olan boşluk.

 

Benzer Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimleri:

İkinci Fecir: Birinci fecirden sonra ufukta yatay olarak görünen ağarma ve aydınlık; ki sabah namazının vakti o zamandan itibaren başlar.

İcap: Gerek, gereklik, ister, lüzum.

Kaveme: Rukû halinden doğrulup ta bir defa "Sübhana rabbiyel azim" diyecek kadar ayakta durmaktır.

Akîde: İnanç, inanılacak şey (çoğulu: Akâid).

Manzum: 1- Nazım ifade şekli ile şiir biçiminde, ölçülü ve uyaklı biçimde yazılmış. 2- Tanzim edilmiş, düzenlenmiş.

Abdu'l Azîm: El-Azim, azamet sahibi anlamınadır.