Motif Terimi Hakkında Bilgiler
Süs, sık sık yinelenen çizgi süsü, bir biçimin konusu. Osmanlı ciltlerinde; hataî, rûmî, bulut, penç, yaprak, gonca, geçme» nilüfer, ıtır yaprağı, gül, tepelik, orta bağı, tığ en çok kullanılan motiflerdir. Manzara, arabesk ve canlı hayvan motiflerine rastlanmaz.
Memlûk ve Selçuk ciltlerinde stilize ye arabesk motif görülür. Herat üslûbunda stilize motifle birlikte manzara ve hayvan figürleri de bulunur.
1- Bir yapıtın kuruluşunun ana öğelerinden biri olarak kullanılan ve bir müzik fikrinin kaynağı olan parça.
2- Anafikir. Çekirdek. Bir müzik düşüncesinin en küçük birimi. Göze. Motive (İng.).
3- Müzikte anlamlı en küçük yapı taşı.
4- Bir müzik yapıtının tümüne ya da bir bölümüne, çeşitli yönlerden birlik sağlayan, belirleyici küçük birim.
Bir kompozisyonun ana öğesi.
1. Bezeme ve süslemede bütünü oluşturan parçalardan her birine verilen addır. Örneğin rumi motifi gibi. Motif karşılığı olarak Türkçe örge sözcüğü de kullanılmaktadır.
2. Süslemede süs teşkil eden ayrı ayrı biçimlere verilen ad.
3. Yan yana gelerek bir bezeme işini oluşturan ve kendi başlarına birer birlik olan ögelerden her biri.
4. Bir yapıtta yinelenen çizgi ve renklerin her birine verilen ad.
Yan yana gelerek bir bezeme işini oluşturan ve kendi başlarına birer birlik olan öğelerden her biri, örge.
Yan yana gelerek bir bezeme işini oluşturan ve kendi başlarına birer birlik olan ögelerden her biri.
Benzer Yazma Eser (Hat-Tezhip-Ebru-Cilt-Minyatür) Terimleri:
Âdilşahi: Eskiden kullanılan kâğıtlardan birinin adı. H. XI. (M. XVII.) yüzyıl başlarında kullanılmıştır.
Kanad: Şiraze ile ilgili bilgilere bakınız.
İç Yüz: Kapağın iç tarafı. Bazı ciltlerde tıraş edilmiş deri tezyin edilmeden düz olarak yapıştırılmıştır. Selçuklular zamanında ciltlerin iç yüzlerindeki süs
Zerdüzi: Deri üzerine altın işlemeli cild.
Ketebe Kıtası: İcazetname ile ilgili bilgilere bakınız.
Deffe: Kitap cildinin iki kapağından her biri.