Müsadere Terimi Hakkında Bilgiler
Osmanlı Devletinde her hangi bir kişiye ait mallara padişah adına el konulması.
1. Osmanlı Döneminde geliri ile mal varlığı ve harcamaları örtüşmeyen kişilerin mallarına el konulmasıdır.
2. Zor alım, el koyma.
Kendiliğinden suç teşkil eden veya suçta kullanılan eşyanın zoralımı. Zoralım; bir kimsenin taşınır veya taşınmaz bir malının, kendi isteği olmaksızın devlet tarafından elinden alınması.
Kanun gücü ile zorla alınan.
Benzer Osmanlı Türkçesi Terimleri:
Zaviye: Küçük tekkeye verilen isimdir.
Arâzi-i selîha: Çıplak arazi
Külliye: Medrese, hamam, imaret, şifahane ve çarşı gibi ek yapıları ile birlikte inşa edilen cami.
Nizam-ı Alem: Dünya Düzeni.
Solak: Osmanlı kapıkulu teşkilatı bünyesinde yer alan ve görevi padişahın muhafızlığını yapmak olan koruma görevlisi.
Reis-ül küttap: Tanzimattan önce Osmanlı imparatorluğunun dışişleri bakanına verilen ad. Sonraları Divanı hümayun'da yazı işlerini yürüten kalemlerin ve katiplerin şe