Müsadere Terimi Hakkında Bilgiler
Osmanlı Devletinde her hangi bir kişiye ait mallara padişah adına el konulması.
1. Osmanlı Döneminde geliri ile mal varlığı ve harcamaları örtüşmeyen kişilerin mallarına el konulmasıdır.
2. Zor alım, el koyma.
Kendiliğinden suç teşkil eden veya suçta kullanılan eşyanın zoralımı. Zoralım; bir kimsenin taşınır veya taşınmaz bir malının, kendi isteği olmaksızın devlet tarafından elinden alınması.
Kanun gücü ile zorla alınan.
Benzer Osmanlı Türkçesi Terimleri:
Kızlar Ağası: Saray hareminin ağası.(Darüssaade ağası)
Baklava Alayı: Her Ramazanın 15. günü saray mutfağından yeniçerilere baklava verilirken yapılan tören.
Valide Sultan: Padişah annesi. Padişah tahta çıkınca anasıda valide sultan ünvanını alır ve eski saraydan bir tören ile Topkapı sarayındaki özel dairesine taşınırdı.
Serasker: 1- Padişah ve sadrazam sefere çıkmadığı zaman ordunun başında seferi yöneten vezire verilen ünvan. / 1826 yılında yeniçeri ocağının kaldırılmasından s
Tedris Görevi: Eğitim-Öğretim görevidir.Bu görevi müderris, muâllim gibi kişiler yürütürdü.
Humbaracı: Yeniçeri ocağının havan topu sınıfına ait topçu eri.