Nazır Terimi Hakkında Bilgiler
Osmanlılarda bir idare bölümünün yada kurumun başında bulunan görevli.
Osmanlılarda bakan. (1826'dan Osmanlı İmparatorluğunun sonuna kadar kabine üyelerine verilen unvan.)
Bakan, vekil.
Osmanlı Devleti'nde Bakanlar Kurulu üyesi, bakan, vekil.
Eski kitaplıklarda denetleme işini yürüten kişi.
Benzer Osmanlı Türkçesi Terimleri:
İcmal: Özet, kısaltma.
Şehremaneti: Bu günkü belediye teşkilatının osmanlılar döneminde kurulan ilk şekli, şehrin temizlik ve güzelliği ile ilgilenen mahalli idare.
Lökün: Zeytinyağı ile kireç karışımından dövülerek yapılan bir çeşit sızdırmazlık macunu.( Çeşme musluklarının takılmasında ve su künklerinin birleşme yerler
Kubbe: Yarım küre şeklinde olan ve bir yapıyı örten dam.
Arâzi-i mahlûle: Tasarruf sahibinin intikal sahibi bırakmaksızın ölümü ile hazineye dönen miri arazidir.
Âmme emlakı: Kamu taşınmaz malları.