Neoklasisizm (Yeni Klasikçilik) Terimi Hakkında Bilgiler
Klasik üsluba olan hayranlık yüzünden o nitelikte yapıt vermeyi amaç edinen görüş. Avrupa'da 1770-1830 yılları arası Antik Çağ sanatına özenen resim, heykel ve mimarlık anlayışı. Yunan-Roma örneklerinden alınmış düz çizgili, anıtsal, huzur verici ögelerin birbirlerine ölçü ve sayı bakımından yasalı bir disiplin içinde bağlılığı, çıkıntılı kabartmalardan kaçınma bu sanat üslubunun özellikleridir.
Benzer Sanat Terimleri:
Balık: Eski Türklerde kent.
Grafiti: Stilize edilmiş insan figürleri, çeşitli yazılar ve renklerle, özellikle kent sokaklarına uygulanan, kendiliğinden anlatım biçimi.
Akropol: Antik kentlerde yöneticilerin oturduğu, yüksekte bulunan yerleşim alanı.
Paye: Örülerek meydana getirilmiş kare, dikdörtgen ya da daire kesitli tek taşıyıcı, ayak. Yapılarda kullanılan taşıyıcı destek.
Mağara: Bir yamaca ve kaya içine doğru uzanan, barınak olarak kullanabilen yer kovuğu.
Bimarhane: Akıl hastanesi (Tımarhane).