Osmanlıca Terimi Hakkında Bilgiler
XIII.-XX. yüzyıllar arasında Anadolu'da ve Osmanlı İmparatorluğu'nun yayıldığı bütün ülkelerde yazın ve yazışma dili olarak kullanılan, özellikle, XV: yüzyıldan sonra Arapçanın ve Farsçanın aşırı ölçüde etkisinde kalarak Türkçe, Arapça ve Farsçadan oluşan yapay bir dil durumuna gelmiş olan Türkçeye verilen ad.
Benzer Tarih Terimleri:
Sekban-I Cedit: II. Mahmut tarafından Avrupalı devletlerin orduları örnek alınarak kurulan, ancak Yeniçerilerin tepkisi nedeniyle kapatılmak zorunda kalınan ordu.
Sultani: Osmanlı Dönemi'nde II. Meşrutiyetten sonra ülkenin pek çok yerinde açılan, bugünkü lise dengi öğretim kurumu.
Gürz: Eskiden silah olarak kullanılan ağır topuz. Eskiden silâh olarak kullanılan bir topuza şeşper de denirdi. (Türkçesi Bozdoğan dır).
Orta Asya: Türklerin ilk ana yurtları Orta Asya'dadır. Orta Asya, doğuda Kingan Dağları'ndan, batıda Hazar Denizi ve İtil boylarına, güneyde Hindikuş ve Karanlık
Kavimler Göçü: Orta Asya'da yaşayan Asya Hunları'nın bir bölümü Çinliler'in Doğu Hunları'nın ve öteki kavimerin baskılarıyla Batıya doğru göç etmeye başladılar. Kar
Şato: Eski çağlarda ve özellikle Orta Çağ'da yapılan savunması kolay kalın duvarlı, korunaklı yapılar.