Reaya Terimi Hakkında Bilgiler
Bir hükümdarın yönetimi altındaki halk.
1. İslam ve Türk-İslam devletlerinde, bu arada Osmanlılarda genel olarak uyruklar ve yönetilen sınıflar, özel olarak da doğrudan üretici bağımlı köylüler için kullanılan terim. Arapça raiyye (sürü) sözcüğünün çoğuludur.
2. Osmanlı Devleti'nde Mülk toprakta çalışan, vergi ödeyen halk.
Bir hükümdarın yönetimi altındaki halk.
Osmanlı Devletinde yönetime katılmayan, geçimini tarım ve sanayi alanında üretim yapmak ve ticaretle uğraşmak yoluyla sağlayan ve devlete vergi veren halka reaya deniliyordu. Reaya, çeşitli din, dil ve ırklara mensup topluluklardan oluşuyordu.
Benzer Osmanlı Türkçesi Terimleri:
Kapı Kethüdası: Valilerin, sancak beylerinin ve patrikhanenin babıâli ve diğer resmi dairelerdeki işlerini takip eden memur.
Abkeş: Tekkelerde su çekenlere verilen addır. Farsça su manasına gelen "ab" ile yine Farsça çekmek manasına gelen "keşiden" fiilinin geniş zaman kökü olan "k
Akid: Sözleşme, bir sözleşmede taraf olan kişi.
Miri: Devlete ait.
Tacir: Tüccar.
Nizam-ı Cedit: Avrupa tarzında kurulmak istenen ordu, III. Selim'in Avrupa tarzı yaptığı yenilikler.