Tasavvuf Terimi Hakkında Bilgiler
İslam’ın ruhi ve manevi yönünü öne çıkaran, insana Allah'ı görüyormuşçasına bir ibadet ve davranış bilinci kazandırmayı hedefleyen düşünce biçimi, hayat tarzı.
Tasavvuf, insanın sezgi yoluyla, ibadet yoluyla kendinden geçerek Allah'a erişmesinin ve onla bütünleşmesinin yollarını gösteren bir öğretidir. Tasavvufa göre insan Allah'a akıl yoluyla değil, gönül yoluyla ulaşır. Bu yüzden tasavvuf insanın dinsel anlamda nasıl yaşamasını işaret eden bir yaşam felsefesidir.
Tasavvuf kişinin nefsini ve Rabbini bilmesiyle, nefisteki kötü düşünce ve fikirleri mücadele ile yenip, güzel ahlaka kavuşturan bir terbiye sistemidir.
Allah'ı ve evrenin oluşumunu varlık birliği anlayışı ile açıklayan dini ve felsefi akım.
1. İslam dininde varlık birliğini temel alan, Panteizmi ana düşünce olarak benimseyen, kalbi dünya işlerinden arındırarak Allah sevgisine adayan düşünüş biçimi.
2. Tanrı’nın niteliğini ve evrenin oluşumunu varlık birliği anlayışıyla açıklayan dinî ve felsefi akım.
Tasavvuf insanın yüce yaratıcısına karşı ne kadar aciz olduğunun farkına varması ve ahlakını iki cihan serveri Peygamber (sav)in ahlakıyla ahlaklanmasıdır. Aslında tasavvuf kul olduğunun bilincinde olmak, her an Allahu Teâlâ ile beraber olduğunu bilmektir. Cenabı Hakk'ın kâinattaki tecellisini görüp onu tesbih ve sena etmekten ibarettir. Müslüman olmanın bilinç halidir.
Tanrı'nın niteliğini ve evrenin oluşumunu varlık birliği anlayışıyla açıklayan dinî ve felsefi akım.
Benzer Kur’an-ı Kerim Terimleri:
Teori: Bir olay, bir yapı ya da düzenin nedenlerini açıklamak isteyen genel düşünce, görüş; kuram.
Sarih: Açık, net.
Terbiye: Eğitim, görgü.
Kavim: Aralarında töre, dil ve kültür ortaklığı bulunan, boy ve soy bakımından da birbirine bağlı insan topluluğu, budun.
İnziva: Dış dünyayla bütün bağlarını keserek Allah'la birleşebilmek için insanın kendi içine kapanması. Toplum hayatından kaçıp tek başına yaşama.
Âciz: Bedenî, akli ya da mali açıdan yetersiz, bir şeye gücü yetmeyen.