Tasavvuf Nedir? Tasavvuf Hakkında Kısaca Bilgi

Tasavvuf Terimi Hakkında Bilgiler

Kur’an-ı Kerim Terimi Olarak Tasavvuf:
İslam’ın ruhi ve manevi yönünü öne çıkaran, insana Allah'ı görüyormuşçasına bir ibadet ve davranış bilinci kazandırmayı hedefleyen düşünce biçimi, hayat tarzı.

 

Felsefe, Psikoloji, Sosyoloji, Mantık Terimi Olarak Tasavvuf:
Tasavvuf, insanın sezgi yoluyla, ibadet yoluyla kendinden geçerek Allah'a erişmesinin ve onla bütünleşmesinin yollarını gösteren bir öğretidir. Tasavvufa göre insan Allah'a akıl yoluyla değil, gönül yoluyla ulaşır. Bu yüzden tasavvuf insanın dinsel anlamda nasıl yaşamasını işaret eden bir yaşam felsefesidir.

 

Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimi Olarak Tasavvuf:
Tasavvuf kişinin nefsini ve Rabbini bilmesiyle, nefisteki kötü düşünce ve fikirleri mücadele ile yenip, güzel ahlaka kavuşturan bir terbiye sistemidir.

 

Sosyal Bilgiler Terimi Olarak Tasavvuf:
Allah'ı ve evrenin oluşumunu varlık birliği anlayışı ile açıklayan dini ve felsefi akım.

 

Edebiyat Terimi Olarak Tasavvuf:
1. İslam dininde varlık birliğini temel alan, Panteizmi ana düşünce olarak benimseyen, kalbi dünya işlerinden arındırarak Allah sevgisine adayan düşünüş biçimi.

2. Tanrı’nın niteliğini ve evrenin oluşumunu varlık birliği anlayışıyla açıklayan dinî ve felsefi akım.

 

Tasavvufi-Tasavvuf Terimi Olarak Tasavvuf:
Tasavvuf insanın yüce yaratıcısına karşı ne kadar aciz olduğunun farkına varması ve ahlakını iki cihan serveri Peygamber (sav)in ahlakıyla ahlaklanmasıdır. Aslında tasavvuf kul olduğunun bilincinde olmak, her an Allahu Teâlâ ile beraber olduğunu bilmektir. Cenabı Hakk'ın kâinattaki tecellisini görüp onu tesbih ve sena etmekten ibarettir. Müslüman olmanın bilinç halidir.

 

Çağdaş Türk ve Dünya Tarihi Terimi Olarak Tasavvuf:
Tanrı'nın niteliğini ve evrenin oluşumunu varlık birliği anlayışıyla açıklayan dinî ve felsefi akım.

 

Benzer Kur’an-ı Kerim Terimleri:

Teori: Bir olay, bir yapı ya da düzenin nedenlerini açıklamak isteyen genel düşünce, görüş; kuram.

Sarih: Açık, net.

Terbiye: Eğitim, görgü.

Kavim: Aralarında töre, dil ve kültür ortaklığı bulunan, boy ve soy bakımından da birbirine bağlı insan topluluğu, budun.

İnziva: Dış dünyayla bütün bağlarını keserek Allah'la birleşebilmek için insanın kendi içine kapanması. Toplum hayatından kaçıp tek başına yaşama.

Âciz: Bedenî, akli ya da mali açıdan yetersiz, bir şeye gücü yetmeyen.