Vakıf Terimi Hakkında Bilgiler
Malın aslını kendi mülkiyetinden çıkarıp onun menfaatini bazı fertlere veya hayır işlere tahsis etmek.
Bir hizmetin sürekli yapılabilmesi için belli koşullarla resmi bir yoldan herhangi bir kimse tafından bırakılan mülk yada para. İlgili hizmet bu mülk yada paranın getirisi ile halka bedelsiz sunulur ve vakfın idaresi mütevelli denen bir kişi tarafından yürütülür.
1. Bir kişi veya devlet tarafından resmî nitelikteki şartlara uyularak, kamunun (ammenin) yararına, hayır amaçlı bir hizmetin gelecekte de yapılabilmesi için ayrılan mülk veya para.(Vakıflar tüzel kişiliğe sahiptir).
2. Hayır işleri için ayrılan bina, para ve mal.
3. Devletin veya zengin insanların, ihtiyacı olan insanların yararlanması için açtıkları sosyal hayır kurumlarıdır.
Vakıfların Yararları:
- Osmanlı Devleti sınırları içinde uygulanan iskan faaliyetlerinde,
- Yerleşim yerlerinin sosyo-kültürel ihtiyaçlarının karşılanmasında,
- Yolların, han, kervansaray gibi binaların yapım ve işletiminde,
- Halkın sağlık, eğitim ve öğretim alanındaki ihtiyaçlarının karşılanmasında,
- İhtiyacı olan tüccarlara vakıflarda biriken paradan kredi kullandırılarak ticaretin desteklenmesinde etkili olmuşlardır.
Vakıf: Bir hizmetin, bir işin gelecekte de yapılması için belli şartlarla ve resmi bir yolla ayrılarak bir kimse tarafından bırakılan mülk veya para ve bu hizmeti yapmak için oluşturulmuş (hayır) kurumlarıdır.
Türk Eğitim Vakfı, Tema Vakfı gibi.
Vakıf sahibi.
Birçok kişi tarafından kurulan ve toplum yararına çalışmayı ilke edinen kuruluş.
Gerçek veya tüzel kişiler tarafından yeterli mal veya hakları belirli ve sürekli bir amaca tahsis edilerek, mahkeme kararıyla kurulan tüzel kişiliğe sahip mal topluluklarına vakıf adı verilir.
Sahih vakıf: Bir kimsenin mülkiyeti kendisine ait bir taşınmaz malı vakfetmesidir.
Gayrisahih vakıf: Kuru mülkiyeti devlete yararlanma hakkı ise kişilere ait olan miri arazilerdeki bu yararlanma hakkını vakfedilmiş olmasıdır.
Başlı başına bir varlığı bulunmak üzere bir malın belli bir amaca özgülenmesi.
Bir malın mülkiyetini kendi şahsında tutarak yararlanma hakkını insanların hizmetine sunan kişi veya kurum, vakfeden.
Benzer Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimleri:
Abese Sûresi: Kur'ân-ı Kerîmin sekseninci sûresi. Mekke-i mükerremede nâzil oldu (indi). Kırk iki âyet-i kerîmedir. Birinci âyet-i kerîmede yüzçevirdi, iltifat etme
Kaza Etmek: Namaz ve oruç gibi vaktinde yerine getirilmeyen bir ameli vakti dışında yerine getirmek.
Vitir: Yatsı namazından sonra kılınan üç rek'atlık vacip namazdır.
Hulle: Cennet elbisesidir.
Haram Aylar: İslamiyet'ten önce savaşılması yasak olan, (zilkade, zilhicce, muharrem, recep) aylarına denir.
Selâmet: 1-Esen olma durumu, esenlik.
2-Her türlü korku, tasa ve tehlikeden uzak güvenlik içinde olma.