Zeamet Terimi Hakkında Bilgiler
Osmanlı'da dirlik arazilerinin bir bölümü.
1. Osmanlı Devleti'nde yıllık geliri yirmi bin ile yüz bin akçe arasında olan ve belli hizmetleri karşılığında orta derecedeki devlet görevlilerine maaş karşılığı bırakılan topraklardır.
2. Fetih sırasında devlete ait araziden savaşçılara ve bir kısım devlet ve saray memurlarına kılıç hakkı olarak verilen toprak. (Zeamet, 1840 yılında kaldırıldı).
3. Yıllık geliri 20.000-100.000 akçe olan arazilerdir.
Osmanlı Devleti'nde yıllık geliri 20 000 ile 100 000 akçe arasındaki topraklara denirdi. İkinci derecedeki memurlara verilirdi. Alaybeyleri, kapıcıbaşı, Divan kâtipleri gibi.
Tımar.
Benzer Osmanlı Türkçesi Terimleri:
Ağa Kapısı Şakirtleri: Ağa kapısında yazı işlerini yapan görevlilere verilen addı. Burada on kişiden oluşan bir kalem dairesi yer almaktaydı. Bunların en kıdemlisine "başşak
Vakıf: Bir hizmetin sürekli yapılabilmesi için belli koşullarla resmi bir yoldan herhangi bir kimse tafından bırakılan mülk yada para. İlgili hizmet bu mülk
Aşçıbaşı: Saray mutfaklarındaki aşçıların başı.
Tebaa: Uyruk, vatandaş.
Lakin: Ancak, fakat, (bağlaç : ama)
Ağaç Kavilya: Gemi kaplamalarını ıskarmoz (küreklerin takıldığı yerler) ve kemerlere tutturmak için kullanılan, meşe ve benzeri sert ağaçtan yapılan büyük cıvatalar