Geniş bölümü Ege bölgesinin İçbatı Anadolu bölümünde yer alan il ve bu ilin merkezi olan kent. Emirdağ'ın doğusunda İç Anadolu'ya, güneybatıda Dinar ve Dazkırı çevresinde de Akdeniz bölgesinin Göller Yöresi'ne taşar. Böylece üç coğrafî bölge arasında bir geçiş alanıdır. Bu özelliği ise fiziksel ve beşerî coğrafyası üzerinde etkili sonuçlar yaratır. Kuzeyde Eskişehir, Kütahya, batıda Uşak ve Denizli, güneyde Burdur ve Isparta ve doğuda da Konya illeri arasında kalır. Yer yer dağlık kitlelere ve kimi kapalı havzalara rastlanmakla beraber (Sultan dağlarının kuzey ucu, Emir ve Sandıklı dağları, Eber ve Acıgöller...), il topraklarının en geniş bölümü 1.100-1.200 m. yükseklikteki düzlükler ve bunlar arasına sokulmuş daha alçak Afyon ve Dinar ovalarından oluşur. Debileri önemsiz çay ve derelerin çoğu Sakarya havzasına bağlıdır, Sakarya ya da Porsuk'a karışır. Güneybatı Dinar yöresindeki bölümüyse Büyük Menderes'e bağlanır. İklim koşullarıyla daha çok İç Anadolu'ya yaklaşır. Afyonkarahisar'da en soğuk ay ortalaması 0.3, en sıcak ayınki ise 22 derece, yıllık yağış tutarı 465 mm.'dir. Küçük dağınık orman kalıntıları dışında egemen doğal bitki örtüsü steptir. Afyonkarahisar ili Türkiye'nin başlıca tarım ve hayvancılık alanlarındandır. Tahıl, baklagiller, şekerpancarı, ayçiçeği ve patates başlıca ürünlerdir. Koyun sayısı 1 milyonu, tiftik 130 bini, inek 100 bini geçer. Madencilik ve sanayi yönünden dikkati çekecek düzeyde değildir. Lastik ayakkabı, tuğla, kiremit yapımevleri, çimento fabrikası, Devlet 
Demir Yolları'na ait beton travers fabrikası, SEKA'ya ait selüloz malt fabrikası, mermer ocakları ve işleme atölyeleri, maden suyu tesisleri başlıca kuruluşlardır. Üç coğrafî bölge arasındaki geçiş alanı olması nedeniyle ulaşım olanakları bakımından dikkati çeker. Demir ve karayolları üzerinde önemli bir kavşaktır. Ege, Marmara, İç Anadolu ve Akdeniz bölgelerine ulaşan yollar birbirine burada bağlanır. Akarçay'ın geçtiği ovanın güneybatı kenarında kurulmuş olan Afyonkarahisar, kentin çeşitli semtlerinde yükselen hisarları ve aşınmayla yüze çıkmış volkanik dağlarıyla dikkati çeker. Afyonkarahisar 1922'de Millî Mücadele'nin son ve kesin savaşlarının kazanıldığı, Yunan ordusunun bozguna uğratıldığı yer olması bakımından Türkiye tarihi için önemlidir.
