(1823 İstanbul - 1891 İstanbul) yazar. Elçilikte görevli bulunan babası Ruhiddin Efendi ile birlikte üç yıl kadar Paris'te kaldığından, öğrenimini bir Fransız lisesinde yapma olanağı buldu (1834 -1837). Yurda dönünce, genç yaşta, Tercüme Odası'na girdi. Londra elçilik kâtipliği (1840), Tahran (1851), Paris (1860) elçiliklerinde bulundu. Rusya ile savaşın en karışık günlerinde sadrazamlığa getirildi (1878). Üç yıl sonra ikinci kez getirildiği sadrazamlıkta üç gün kalarak yeniden azledildi. Dilimiz üzerinde ilk önemli çalışmalardan birini yaparak "Lehçe-i Osmanî" adlı sözlüğü (1876-1888) hazırlayan Ahmet Vefik Paşa, yapıtın önsözünde Türkçenin bağımsız bir dil olduğunu savunmuş ve Türkçe sözlükleri ayrı yayımlamıştır. Ayrıca Ebülgazi Bahadır Han'ın (1603-1663) tarihini "Şecere-i Evşal-i Türkiyye" adı ile Çağataycadan Batı Türkçesine çevirmiş, Türk dilinin büyük savaşçılarından Ali Şîr Nevaî'nin "Mahbûb-ül-Kulûb"unu bastırmıştır. Ayrıca Molière'den yaptığı çeviri ve uyarlamalarla tiyatromuzun kuruluşuna katkılarda bulunmuş, bu oyunlarda gününün dil anlayışını aşarak, büyük ölçüde Türkçe sözcük kullanmıştır. Başlıca yapıtları: "Zor Nikâhı" (1869), "Zoraki Tabip" (1869), "Yorgaki Dandini" (1869), "Dekbazlık", "Merakî", "Azarya" (1933).