Osmanlı Devleti'yle İran'da egemen olan Safevîler arasında 23 Ağustos 1514′te Çaldıran ovasında yapılan meydan savaşı. Yavuz Sultan Selim, babası II. Bayezit ve kardeşleriyle taht mücadelesi vererek tahta çıktığında, Osmanlı Devleti sıkıntılı bir dönem yaşıyordu. Bu bunalımlı dönemin en büyük nedeni doğudaki Şiî-Safevî Devleti idi. Bu devletin ortadan kalkmasıyla huzur sağlanacak ve Türkistan yolu Osmanlılara açılacaktı. Yavuz Sultan Selim'in en büyük amacı doğudaki bütün Türk İslâm devletlerini tek bir çatı altında birleştirmekti. Yavuz Sultan Selim, 1514 yılı baharında İran seferine çıktı. Çaldıran'da 23 Ağustos 1514′te yapılan savaşta Osmanlı ordusu büyük bir zafer kazanırken Safevîler bozguna uğradı. Şah İsmail, kaçarak hayatını zor kurtardı. Yavuz yoluna devam ederek, Tebriz'e girdi. Şehirdeki birçok sanatçı ve bilim adamı İstanbul'a gönderildi. Bu zaferin sonucunda Şah İsmail Safevîler üzerindeki eski etkisini kaybetti. Bu sayede Doğu Anadolu'da Osmanlılar için bir tehlike kalmamış oldu.
Çaldıran Zaferi'nden sonra, Erzincan ve Bayburt kesin olarak Osmanlı egemenliğine geçti. Kemah Kalesi alındı. 12 Haziran 1515′de kazanılan Turnadağ zaferiyle Dulkadiroğlu Beyliği'ne son verildi. Diyarbakır, Mardin ve Bitlis Osmanlı egemenliğine girdi. Böylece Anadolu'da Türk birliği sağlanmış oldu.
