Alman matematikçi (1804 - 1851).
Berlin'de öğrenim gördü ve 1827'de Königsberg'de profesör oldu; 1842'de hükümet kendisine bir ödenek bağladı; ancak Jacobi sağlığı nedeniyle görevinden ayrıldı. En önemli yapıtı olan Fundamenta nova theoriare functionum ellipticarum 1829'da basıldı. Abel gibi, Legendre eliptik integralleri evirterek elde ettiği eliptik fonksiyonları inceledi, bunların tanım bölgelerini karmaşık alana genişletti, çift dönemlilikleri bularak kuramı yeniden hazırladı. 1835'te, bu çift dönemliliği ve bu dönemlerin gerçek olmayan oranının, meromorf fonksiyonların ayırtedici özelliği olduğunu kanıtladı ve böylelikle Liouville tarafından 1844'te incelenen çift dönemli fonksiyonlar kuramına öncülük etti. Sayılar kuramında çiftikilenik ve kübik karşıtlık yasalarını ilk kanıtlayan, değişimler hesabında eşlenik nokta kavramını bulan ve fonksiyonel determinantları ya da "Jacobi determinantlarını tanımlayan da odur. Bundan başka, dinamik, gök mekaniği akışkanlar mekaniği üzerine de çalışmalar yapmıştır.
