Cevat Şakir Kabaağaçlı
HALİKARNAS BALIKÇISI
(1886 İstanbul - 1973 İzmir), öykü ve roman yazarı. Asıl adı Cevat Şakir Kabaağaçlı'dır. Ortaöğrenimini Robert Kolej'de (1904), yükseköğrenimini Oxford Üniversitesi Yeni Çağlar Tarihi Bölümü'nde tamamladı (1908). Dönünce resmî bir işe girmedi. Dönemin hareketli ortamı içinde siyasal eylem ve kuruluşların uzağında kaldı. Yazarlık ve ressamlık yaptı. Cumhuriyetten sonra (1924), asker kaçaklarıyla ilgili bir yazısı nedeniyle yargılanarak kalebentliğe mahkûm edildi. Üç yıllık cezasını bitirdikten sonra da gönderildiği Bodrum'dan ayrılmadı. Kentin Antikçağ'dan kalma değerlerinin ortaya çıkarılmasında büyük katkısı oldu. Serveti Fünun, Cumhuriyet, daha sonra Demokrat İzmir dergi ve gazetelerinde Halikarnas Balıkçısı takma adıyla yazdığı yazılar, öykülerle yeni edebiyat kuşağının ilgisini çekti. "Aganta, Burina, Burinata" adlı romanı dönemin dergilerinde övgülerle karşılandı. 1947'de İzmir'e yerleşip bir süre fuarın çiçeklendirilmesi işinde çalıştı. Turist rehberliği ve İzmir gazetelerinde yazarlık yaparak yaşamını sürdürdü. Sanatçı olarak da en verimli dönemine girdi. Halikarnas Balıkçısı'nın öykü ve romanlarıyla gelen tipler sadece edebiyata ilk kez geldikleri için ilginç değillerdir. Balıkçı, denize bağlı olarak, güzelliği, özgürlüğü, başkaldırıyı, insanoğlunun geçmişteki ve gelecekteki arayışlarını, kayıplarını, bunalımlarını, korkularını; ışığı kırar gibi kendiliğinden, alabildiğine etkin bir anlatımla ortaya koyarak çağdaş insancıl bakışla eski uygarlıklar arasındaki bağları göstermiştir. Yapıtları: "Ege Kıyılarında" (öyküler, 1939), "Aganta, Burina, Burinata" (roman, 1946), "Merhaba Akdeniz" (öyküler, 1947), "Ege'nin Dibi" (öyküler, 1952), "Yaşasın Deniz" (öyküler, 1954), "Anadolu Tanrıları" (inceleme, 1954), "Ötelerin Çocuğu" (roman, 1956), "Gülen Ada" (öyküler, 1957), "Uluç Reis" (roman, 1962), "Turgut Reis" (roman, 1966), "Deniz Gurbetçileri" (roman, 1969), "Ege'den" (daha önce yayımlanmış öykü kitaplarından seçmeler, 1972), "Hey Koca Yurt" (1972).