Dekameron (İl Decamerone) Öyküleri Hakkında Bilgi

Boccaccio tarafından 1349-1353 arasında kaleme alınan öyküler. Yapıtın adı, Yunanca "deka" (on) ve "hemera" (gün) sözcüklerinden oluşur. Floransa'daki veba salgınının en azgın günlerinde bir kilisede karşılaşan yedi genç kadınla 3 delikanlı, salgından kaçarak kentin dışında bir villaya kapanırlar. Her gün içlerinden biri "kral" ya da "kraliçe" seçilir ve seçilenin saptadığı bir konu üzerine topluluğun her üyesi bir öykü anlatır. Bir arada on gün geçiren gençler, böylece yüz öykü anlatmış olurlar. Seçilen konular çok değişik olduğu ve genel tutulduğu için, dizide yer alan öyküler son derece çeşitlidir. Boccaccio'nun gözlemci gücünü ortaya koyan bu öyküler, 14. yüzyıl İtalyası'nda şövalyelerin, din adamlarının, rahibelerin, soylu kadınların, zanaatçıların, köylülerin yaşantısını, öncelikle de cinsel ve aşk serüvenlerini açıkyüreklilikle sergiler. Orta Çağ'ın, bu dünyayı reddeden tutumuna karşın, Boccaccio'nun kahramanları yaşama sevinciyle, varoluş zevkiyle dolu insanlardır. Öykülerin konuları özgün değilse de, Boccaccio'nun canlı, renkli, eğlenceli üslubuyla birleşince yeni bir kimlik kazanmışlardır. Dekameron, İtalyan edebiyatını olduğu kadar dünya edebiyatını da belirleyici biçimde etkilemiştir (Chaucer, Marguerite d'Angouleme, Cervantes, Rabelais, Shakespeare, Lessing ve Voltaire).