Suriye ve Lübnan'da yaşayan, Müslümanlığın Fatımî-Alevî kolundan ayrılma bir inanca bağlı bir topluluk. Dürzîler kendilerini Arap sayarlarsa da, etnik kökenleri henüz çözülmüş değildir. Adları doktrinlerinin kurucusu Anuştigin Derezi'den gelmektedir. Dürzîler, Allah'ın, 7 imama hulul ettikten sonra, Fatımî Halifesi Mansur'da Hâkim Biemrihi adıyla insan suretinde göründüğüne ve Hamza bin Ali adlı vezirin de onun peygamberi olduğuna inanmak, emri tanımak, hududu bilmek ve nasihata uymak temel ilkeleridir. 1017 yılında ortaya çıkan Dürzîler, 1287'de Sünnîler ile çatışmış, 1516'da emirleri Fahreddin idaresinde Osmanlı egemenliğini kabul etmişlerdir. Sık sık çıkan Dürzî ayaklanmaları Osmanlılarca bastırılmıştır. 1833'te Marunîlere katılan Dürzîler, Londra Antlaşması'yla yeniden Osmanlı yönetimine girdiler. 1918'de Fransız mandasını seçtiler. 1925'teki ayaklanmaları 1926'da bastırıldı. 1936 yılında Cebeli Dürüz Emirliği kaldırılarak Suriye ve Lübnan'a bağlandı.