Ege Bölgesi Hakkında Bilgi

Adını Türkiye'nin batısındaki denizden alan, 79.140 km2 genişliğinde coğrafî bölge. Ege Bölgesi, Türkiye'nin yüzde 10,2'si kadar yer kaplar. Kıyıları çok girintili çıkıntılıdır. Kuzeyde Edremit Körfezi kıyılarından, güneyde Köyceğiz Gölü ağzı yakınlarına kadar uzanır. Güneydoğu Akdeniz Bölgesi'ne (Antalya bölümü: Antalya ve Göller yöresi) komşu olur; doğuda İç Anadolu'ya doğru girer, kuzeydoğuda Marmara Bölgesi'ne (Güney Marmara bölümü) bitişir; kuzeyde bu bölge Susurluk Çayı'nın kuzey-güney doğrultusunda uzanan vadisi etrafında Ege bölümü içine doğru girer. Ege Bölgesi, Ege bölümü ve İçbatı Anadolu olmak üzere ikiye ayrılır. Bölgenin sınırları içinde İzmir, Manisa, Aydın, Uşak ve Kütahya illerinin bütünü, Muğla, Denizli ve Afyonkarahisar illerinin büyük bir kesimi, Balıkesir (Edremit Körfezi kıyıları) ve Bursa ilinin de küçük bazı bölümleri yer almaktadır. İktisadî olaylar açısından İzmir, Manisa, Aydın, Muğla ve Denizli illeri Ege bölümünün; Uşak; Kütahya ve Afyonkarahisar illeri de İçbatı Anadolu bölümünün özelliklerini taşırlar. Ege bölümü içinde, Edremit, Bakırçay, Aşağı Gediz, İzmir-Urla, Küçük Menderes, Büyük Menderes (orta ve aşağı kesimler), Menteşe (iç ve güney kesimleri); İçbatı Anadolu bölümünde; Simav, Yukarı Gediz, Yukarı Büyük Menderes, Afyonkarahisar ve Kütahya yöreleri yer alır. Ege bölümünde Kuzey ve Güney Anadolu'da olduğu gibi kıyıya paralel dağ sıraları yoktur. Doğu-batı doğrultusunda uzanan geniş vadiler bulunur. Dağ kütleleri fazla yüksek değildir. Kuzeyde Edremit Körfezi ve Ovası ile Bakırçay Ovası arasında Madra Dağı kütlesi, Bakırçay ve Aşağı Menderes Ovası arasında Yunt Dağı kütlesi, ayrıca Bozdağlar, Akdağ, Aydın Dağları, Menteşe yöresi dağları, Beşparmak Dağı, Madranbaba Dağı, Honaz ve Sandıras Dağları bulunur. İçbatı Anadolu Bölgesi'nde billursal yapılı ve volkanik dağ dizileri yer alır. Bunlar; Murat, Şaphane, Alaçam-Akdağ, Emir, Türkmen, Domaniç ve Uludağ'dır. Ege Bölgesi yazları sıcak ve kurak, kışları ılık ve yağışlı Akdeniz ikliminin etkisi altındadır. Bölgenin kuzey tarafları kışın çok soğuk geçer. Yağışlarda yaz kuraklığı geneldir. İçbatı Anadolu kesiminde yaz-kış arasındaki sıcaklık farkları artar. Akdeniz ikliminin hüküm sürdüğü kesimlerde doğal bitki örtüsü, alçak kesimlerde maki görünüşü olan kurakçıl bir orman biçimindedir. Bölgenin doğusunda otsu bitkiler (bozkırlar) vardır. Ege Bölgesi'nde yazlar çok sıcak ve kurak geçtiği için bu mevsimde akarsuların suları azalır, kışın ise kuvvetli yağış ve eriyen karlarla kabarır. Başlıca akarsuları; Bakırçay, Gediz, Büyük ve Küçük Menderes'tir. Ege Bölgesi'nde büyük göller yoktur. Kıyıya yakın bulunan Bafa Gölü, Simav Çayı üzerindeki Simav Gölü ile Manisa'nın doğusunda bulunan Marmara Gölü en önemli göllerdir. Ege Bölgesi topraklarının %30'a yakın bölümü tarıma ayrılır. Ekili alanların 3/4'ünden çoğunu tahıl tarlaları kaplar. Ayrıca pamuk ve tütün gibi endüstri bitkileri yetiştirilir. Tütün tarımı Bakırçay, Gediz, Büyük Menderes vadilerinin geniş alanı üzerinde yapılır. Büyük Menderes vadisinde incir, Menteşe kıyılarında turunçgiller yetiştirilir. Edremit-Ayvalık yöresi, Türkiye'nin en önemli zeytin üretim bölgesidir. Ege Bölgesi hayvancılık bakımından pek ileri bir durum göstermez. Türkiye'nin, İstanbul'dan sonra en işlek limanı olan İzmir limanı, ülkenin Akdeniz'e açılan en büyük kapısıdır. Ege Bölgesi, gerek tarihî eserler, doğal güzellikler, gerekse verimli tarım alanları bakımından Türkiye'nin  en zengin köşelerindendir.