Hz. Muhammed Peygamber'in Mekkeliler ile yaptığı savaş (627). Savaşa pek çok Arap kabilesi katıldığından hizipler savaşı anlamına "Ahzab Savaşı" da denir. Müslümanların Medine'den çıkardığı Beni Kaynuka ve Beni Nadir adlı Yahudi kabilelerinin Mekkelileri, Medine'yi almaya kışkırtmaları üzerine Beni Gatafan, Beni Süleym, Esed, Fezara ve sonradan katılan Eşca ve Mürre kabilelerine mensup 10.000 kişilik bir kuvvet, 31 Mart 627'de Medine'yi kuşattı. Bu büyük kuvvet karşısında Hz. Muhammed, İranlı Selmanı Farisî'nin tavsiyesiyle Medine'nin açık bulunan tarafına bir hendek kazdırarak Medine içinde savunmaya çekildi.
Medine'yi kuşatanlar hiç tanımadıkları bu yeni savaş biçimi karşısında bir şey yapamadılar. Ayrıca taktik bir hata yapmışlar, ürünün tarlada olmadığı bir zamanda Medine'yi kuşatmışlardı. Bir süre sonra gerek kendileri, gerekse hayvanları yiyecek sıkıntısı çekmeye başladılar. Çok usta bir taktisyen ve yönetici olan Hz. Muhammed'in onayıyla Medineli Müslümanlar, Mekkeliler ile Yahudi kabileler arasında ayrılık tohumları da ekince, kuşatanlar 10-15 gün sonra kendiliklerinden Medine önlerinden çekildiler.
Mekkelilerin kendilerine bağlı tüm kabilelerin ve Yahudilerin katılması ile çıkarabilecekleri en büyük kuvvetle yaptıkları bu Medine kuşatmasının başarısızlığa uğraması Mekke'nin prestiji için çok ağır, altından kalkılmaz bir darbe oldu. Artık Mekke bir kere daha Müslümanlara karşı bir saldırı hareketine girişemedi. Tersine bu savaşta kazandıkları başarı, Müslümanların ve Hz. Muhammed'in prestijini yükseltti. Bu savaştan sonra o zamana kadar savunmada olan Müslümanlar inisyatifi ele alarak Mekke'ye karşı saldırıya geçtiler.