Yakıtın motorun içinde yandığı ve yanma sonucunda gazların genleşmesiyle gücün elde edildiği motor türü. Patlamalı motor da denir. Daha hafif, daha verimli yanmalı motorlar, dıştan yanmalı motor sınıfına giren buhar makinelerinin yerini almıştır. Sanayide, iş makinelerinde, ulaştırma araçlarında ve özellikle otomobillerde kullanılır.
İçten yanmalı motorlor 3 sınıfa ayrılırlar; pistonlu motorlar (benzin motoru, dizel motoru), döner motorlar (gaz türbini, turbojet) ve roket motorları ile tepkiyle çalışan türbinsiz jet motorları. İlk içten yanmalı motor, Huygens'in yaptığı ve barutla çalışan motordur (1680). Bunu, Robert Street'in pompayla içine hava üflenen ilk pratik içten yanmalı motoru izledi (1794). B. A. Otto, daha önce çalışma prensibini Alphonse Beau de Rochas tarafından belirtilmiş olan ilk dört zamanlı motoru yaptı (1876).Bu motorun zaman çevrimi,
1) yakıt - hava karışımının emilmesi,
2) karışımın sıkıştırılması,
3) ateşleme ve yanmış gazların genişlemesi,
4) egzoz gazlarının dışarı atılması biçimindeydi.
Güç, yalnızca üçüncü zamanda oluşmakla birlikte, motor verimi oldukça yüksekti ve modern benzin motorları da esas olarak böyle çalışır. Dengeli bir güç elde etmek için genellikle 4, 6 ya da 8 silindir kullanılır. Motor, içinden su dolaştırılarak ya da üflenerek soğutulur. Yakıt-hava karışımı bir karbüratörle sağlanır. İki zamanlı motor, dört zamanlıya oranla daha fazla güç verir ama daha fazla yakıt harcar. İki zamanlı motorlarda emme ve egzoz supapları yoktur. Bunun yerine silindir çeperinde bulunan ve piston hareketiyle açılıp kapanan giriş ve çıkış delikleri bulunur. Güç zamanının sonunda piston yakıt-hava karışımını emerken egzoz gazlarını da dışarı atar. İçten yanmalı motorların verimi, sıkıştırma oranıyla birlikte artar. Ne var ki yüksek sıkıştırma oranlarında da vuruntu meydana gelir.