Kar üzerinde kayarak gitmeye yarayan aygıta kayak denir. Kayak kullanılarak yapılan spora da kayak sporu denir. Kayak, tahtadan ya da hafif bir alaşımdan yapılır. Kayın, dişbudak ve Amerikan cevizi tahtaları bu iş için elverişlidir. Ön ucu kalkıktır ve uzun bir taban biçiminde yapılır. Ön sivri, arka uç küt biter. Uzunluk, genişlik, ağırlık, esneklik gibi özellikler çeşitli kayak türlerinde başka başkadır. Genellikle 7-9 cm. eninde, 200 cm. boyundadır.
Ayakkabının altına gelen kısmın alt yüzü plastik bir maddeyle kaplanır. Bir bağ aracılığıyla kayak ayakkabıya bağlanır. Uzun mesafe ve iniş yarışmalarında kayakçının ilerlemesine yarayan hafif ve sağlam çubuklar kullanılır. Bu çubukların alt ucunda topuz ve kar raketi, üst ucunda bileğe geçirmeye yarayan bir halka bulunur.
Kayak, eski çağlarda kuzeyde yaşayan halkların kar üzerinde yürümek için kullandıkları bir araçtı. Batı dillerinde kayak anlamına gelen "ski" sözcüğü de, İskandinav Halkları Kış Tanrıçası Skjeda'nın adından gelir.
1877 yılında, Norveç'in başkenti Oslo'da Chritiania Kayak Kulübü'nün kuruluşu, kayak sporuna başlangıç alınır. Bunu 1896 yılında Fransa'da, Alp Dağları'nda kurulan kulüpler izledi. Bu yörelerin yüzey biçimlerinden ötürü, kayak sporunda iki stil ortaya çıktı: İskandinav (Kuzey) ve İsviçre (Alp) stilleri.
İskandinav kayağında, uzun mesafe ve atlama türleri vardır. Uzun mesafe 15, 30 ve 50 km.lik, 250 m. düzey farkı olan bir alanda kayılır. Kadınlar, 5 ve 10 km üzerinden kayarak yarışırlar. Yarışmacılara depar ayrı ayrı verilir. Atlama yarışmalarında 70 m., 90 m. ve 150 m.lik tramplenler vardır. Atlayış, uzunluğa ve duruşa göre değerlendirilir. Alp türünde serbest iniş, slalom ve büyük slalom yarışmaları yapılır. Serbest iniş, doğal bir yol (vadi) boyunca, 2,5-4 km olarak düzenlenir. Kapı denen sopa çiftlerinin arasından geçilmesi gerekir. Slalomlarda kapıların sayısı farklıdır.
II. Dünya Savaşı'ndan sonra hızla yayılan bir spor olan kayakta, iniş dalında 130 km/saatlik bir hıza ulaşıldı. Modern spor merkezleri kuruldu ve bunlar teleferik ve telesiyejlerle donatılarak kayakçıların tepedeki pistlere kolayca çıkmaları sağlandı. Uluslararası Kayak Federasyonu'nun 1924 yılında kuruluşundan sonra, her iki stilde dünya şampiyonaları dört yılda bir düzenli olarak yapılmaktadır.