Birçok hayvanın yavrusunun ergin özellikleri kazanmadan önceki dönemine verilen ad. Lârvalar üreme yeteneğine sahip değildir. Ergin bireye benzeyebilir ya da hiç benzemeyebilirler. Öyle ki bazı lârvalar uzun bir süre bilim adamlarınca başka hayvanlarmış gibi algılanmıştır. Daha sonra bunların yapıları ve gelişmeleri incelendiğinde lârva oldukları anlaşılmıştır.
Lârvalar başkalaşım göstererek ergin bireye dönüşürler. İstiridye gibi, olduğu yerde sabit yaşayan bazı sucul canlılarda uzak mesafelere dağılmada rol alırlar. Daha yüksek organizasyonlu sucul organizmalarda da lârva evresi görülebilir. Balık lârvaları ergin bireye çok benzer. Fakat yılan balığının lârvası ergin bireyden oldukça farklı görünüşe sahiptir.
Kurbağa lârvalarına iribaş denir. İribaşlar suda yaşar, tıpkı bir balık gibi kuyrukları ve solungaçları vardır. Zamanla başkalaşım geçirerek, karaya uyum gösterirler. Kuyrukları kaybolur, solungaçlar yerine akciğerler gelişir ve karada hareket etmeye yarayan organları oluşur.
Böceklerde yumurtadan çıkan ve pupa evresine girmemiş olan canlıya lârva denir. Bu evrede kanatsız, genel olarak solucan ya da tırtıl biçimindedir. Böceklerde lârva evresi genellikle en uzun süren dönemdir. Bazı ağustos böceklerinin lârva evresi toprağın içinde 17 yıl kadar sürebilir. Bazı böcek lârvaları suda yaşar. Örnek olarak su bakireleri (helikopter böcekleri) gösterilebilir; bu böceklerin lârvaları su içindeki maddelerin arasında yaşar. Sivrisinekler de yumurtalarını su birikintilerine, bataklıklara, vb. bırakırlar.
Lârvalar suda yaşar ve gelişmelerini tamamlar. Karasinekler yumurtalarını ölü organizmaların, çöplerin üzerine bırakarak ve buralarda beslenerek gelişmelerini sağlarlar. Meyve ve sebzelerin içinden çıkan tırtıllar da, gerçekte meyve sinekleri gibi böceklerin lârvalarıdır.