Bir ana dilin tarihsel ve bölgesel nedenlerle ses, yapı ve söz dizimi bakımından gösterdiği farklılaşma; diyalekt. Lehçeyi "ağız"dan ayıran en önemli ayrım, lehçenin aynı dil içinde olmasına karşın, ayrı bir dil özelliği taşımasıdır. Ayrı lehçeleri kullanan insanlar, aralarında anlaşamayabilirler. Günümüzde iletişim olanaklarının alabildiğine geliştiği göz önüne alınınca, zaman içinde lehçelerin de ortak bir dile doğru yöneleceği düşünülebilir.
Oğuz diline bağlı olan Azerî Türkçesindeki kimi sözcüklerin Türkiye Türkçesi olarak bilinen Türkçedekinden çok farklı olmadığı dikkati çeker; ancak yine de anlaşılması güçtür.
Türk lehçelerindeki b/m ünsüzlerinin değişimi bu iki lehçede de göze çarpar; örneğin Azerî Türkçesinde men; Türkiye Türkçesinde ben sözcüğüne karşılıktır.
