Osmanlı devlet örgütünde, hükümdarın dışarıyla ilişkisini sağlamak, haberciliğini yapmakla görevli memur. Mabeyincilik kurumu, saltanatın tarihiyle yakın ilgilidir. İlk kez Emevîlerde ve daha sonra da Abbasîlerde, halkla halifenin ilişkilerini düzenlemek için bu kuruma gerek duyuldu. Osmanlı İmparatorluğu'nda ise mabeyinci terimi, resmî unvan olarak ilk kez III. Selim zamanında kullanıldı. Saraydaki mabeyinci dairesi, bir ikinci mabeyinci ve onu izleyen diğer mabeyincilerden oluşuyordu. Mabeyinciler nöbetleşe görev yaparlardı. II. Meşrutiyet'ten sonra (1908) etkileri ve önemleri azalan mabeyinciler, saltanatın kaldırılmasına dek varlıklarını sürdürdüler.